Bron: Eigen beeld
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Dat de Amerikanen een wereldwijde oppermacht zijn is duidelijk. Dat ze dit graag willen benadrukken (waar waren jullie zonder McDonalds, Oreo’s en Taylor Swift? Nergens!) is geen geheim. En dat de verkiezingsperiode, ook in Zuid-Afrika, het dagelijkse nieuws bedruipt is dan ook weinig verrassend.
Dat is echter niet waar ik de, pak en beet, 500 woorden van deze column aan wil verspillen. Ik schrijf nou eenmaal niet voor een politiek opinieblad. Waar ik het wél over wil hebben, is hoe de grote invloed van Amerikaanse vieringen en gebruiken zich met een steeds grotere olievlek over de wereld verspreidt.
30 jaar geleden had, buiten Amerika om, nog niemand gehoord van een babyshower of een gender reveal party. Geen enkele moeder nam met onvervalste blijdschap een luiertaart in ontvangst of knalde een confettikanon met roze glitters de achtertuin in.
Hetzelfde geldt voor Halloween. In mijn jeugd was dit vooral iets wat bestond in Amerikaanse films en series. Verkleden deed je in Nederland met carnaval (beneden de rivieren dan) of op een gek thematisch verkleedfeest. Nu wordt Halloween in Nederland jaarlijks door bijna de helft van de bevolking gevierd, en ook in Kaapstad doet men een voorzichtige poging. Wij trokken daarom onze griezelkostuums onder het stof vandaan en waagden een poging.
Papa trapt wel even op de rem, snel de deuren open, mandje vullen en weer de airco in. Is dit hoe Halloween bedoeld is?
Een wezenlijk verschil tussen Halloween op het noordelijk en zuidelijk halfrond is de maand oktober. Waar oktober voor Amerikanen (en Nederlanders) de maand is van de prille herfst, de donkere dagen en kalende bomen, is dat in Zuid-Afrika volledig andersom. Oktober is de maand van de aanstormende lente, geurende bloemen, hooikoorts en zonuren. Qua Halloweengevoel zou je dus kunnen stellen dat Zuid-Afrika hierin met 1-0 achterstand begint.
Wij trokken onze kinderen dus een griezelig, maar niet al te heet, pak aan nadat we ze eerst met factor 50 hadden ingesmeerd. Bij onze oudste zoon begon na 10 minuten de schmink al te druipen. Maakt niet uit, zo vond hij zelf ook, zag er lekker luguber uit. De deelnemende huizen kenmerkten zich door decoraties. Geen uitgeholde pompoenen (te veel werk? Niemand heeft zin in pompoensoep in de lente?), maar pompoenvlaggetjes en papieren skeletten.
De gedecoreerde huizen bleken echter sterk in de minderheid, waardoor onze zoons na hun verplicht opgedreunde ‘trick or treat’ (‘waarom doet eigenlijk niemand een ‘trick’ mamma? Geen idee kind’) weer vijf minuten verder konden draven in hun hete pak naar een volgende voordeur. Best vermoeiend zou je kunnen stellen. En tegelijkertijd een goede motivator; wie snoep wil moet bewegen. Dat was echter een gedachtegang die niet iedereen begrepen had.
Enkele ouders besloten namelijk om hun, toch al niet al te slanke, kinderen met de SUV van deur tot deur te rijden. Ja, daar is weer een gedecoreerd huis. Papa trapt wel even op de rem, snel de deuren open, mandje vullen en weer de airco in. Werkelijk waar. Is dit hoe Halloween bedoeld is?
Is ook de Amerikaanse ‘drive through’ cultuur met alle noordoostelijke winden meegewaaid? ‘Trick or treat’ zou je eerder kunnen bestempelen als “Trick and cheat’, of ‘Drive and eat’. Wij gaven er na een half mandje gevuld met chemisch fluorescerend gekleurd snoep de brui aan. Onze zoons waren er klaar mee, wij ook. Nog maar even langs de McDonalds dan.
Meer lezen van Laurie? Neem een kijkje op haar blogpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
In de nieuwste aflevering van Jelies & Gnodde: Grote Gezinnen Emigreren zien we hoe vader Johan Jelies zijn dochter Albertine eindelijk haar langgekoesterde droom vervult: een eigen puppy.