Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lees verder onder de advertentie
Opblijven
“Ik ga gewoon opblijven, mam!”, zei onze zoon. Het was de dag voor zijn verjaardag en aangezien hij om 00:05 uur geboren is, leek het hem een prima idee om dan alvast te beginnen met feesten. Ik vond het prima: het was vakantie en ik verwachtte niet dat hij het vol zou houden. Maar daarmee onderschatte ik de verjaardagsvoorpret die kinderen nog zo heerlijk hebben: elk uur zag ik een steeds vrolijker wordend koppie om mijn kamerdeur verschijnen. Om vijf over twaalf werd er gejuicht, geknuffeld en hielden we een spontaan feestje met muziek, chips en een discolampje. Negen jaar alweer. Alsof de klokken niet lopen, maar in vol galop doordenderen.
Lees verder onder de advertentie
Nu onze zoon jarig is geweest, ben ik de eerstvolgende van ons gezin die kaarsjes mag uitblazen. En dat is best een ding. Ik word namelijk 40. VEERTIG. En nee, het is niet het oud(er) worden waarvan mijn mond openvalt – het is het feit dat ik nooit verwacht had dat ik het zou halen. Ik ben er natuurlijk nog niet, maar ook 39 jaar en ruim tien maanden is ver voorbij de houdbaarheidsdatum die ik voor mezelf vreesde. Had ik tegen mijn jonge zelf maar kunnen zeggen dat ik helemaal niet vóór mijn twintigste (en zelfs niet voor mijn dertigste) het loodje zou leggen. Dan had ik de afgelopen decennia waarschijnlijk een stuk minder bezorgd doorgebracht.
Veertig
Hoewel ik veertig worden an sich dus totaal niet erg vind, kan ik er niet omheen dat ik begin te merken dat ik al een tijdje op de aarde rondwandel. Ik was van plan om na mijn verjaardag een nieuw, gezond regime in te voeren: minder snoepen, meer bewegen en vooral: meer krachttraining doen, want dat schijnt nodig te zijn wanneer de jaren beginnen te tellen. Toen ik na de vakantie op de weegschaal stapte, werd ik aangestaard door een cijfercombinatie ik voor het laatst zag tijdens mijn zwangerschappen. Ik was even stil, mompelde binnensmonds wat scheldwoorden en wilde heel hard wegrennen van de situatie. Wat ik ook bijna deed: niks te ‘als ik 40 ben, begin ik’. Dit kon geen dag langer wachten.
Lees verder onder de advertentie
Naast de kwaaltjes (een knie die steeds knakt en een schouder die al jaren op half elf hangt) was ik nu dus ook ten prooi gevallen aan dat gevreesde andere waaraan je merkt dat je ouder wordt: sneller aankomen en de kilo’s er minder snel weer afkrijgen. Na drie weken bikkelen (meer bewegen vind ik niet moeilijk, minder snoepen wél) was de schade ongedaan gemaakt, maar de boodschap van mijn lijf was duidelijk: de tijd van ongestraft bankhangen en bunkeren is voorgoed voorbij.
Nu nog volhouden
Omdat het nog vakantie is en de kinderen niet altijd te porren zijn voor een rondje lopen of fietsen, zeker niet in de zomerwarmte, rol ik deze weken regelmatig mijn sportmatje uit in de woonkamer. In mijn ‘fit 2025’ playlist staat een aantal workouts dat me hopelijk gaat helpen om in shape te blijven. Dat de meeste daarvan van een ‘blijf fit na je 50e’-kanaal komen, maakt de spierpijn er niet minder om.
Lees verder onder de advertentie
Op een sportieve ochtend, waarop mijn kinderen af en toe meededen en vooral hard lachten om oefeningen die er raar uit zagen, vond ik het na twee sessies mooi geweest – al probeerde het algoritme me over te halen tot een derde door een aantal voorgestelde video’s onder mijn neus te schuiven. “Misschien moet je voor de ‘quick arms’ gaan, mam”, zei mijn dochter wijs. De hint was duidelijk. Ik train nog even door. Forty and fit, here I come! Als ik het volhoud tenminste.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Presentator Daphne Bunskoek (51) koos er bewust voor om geen kinderen te krijgen. In de GRAPES Podcast vertelt ze aan Bridget Maasland (50) waarom het leven in de perfecte gezinsbubbel haar niet gelukkig zou maken.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Tijdens een middagje voetbal in de Johan Cruijff ArenA laat Freek Rikkerink zien dat hij zijn toekomstige zoon nu al wil inwijden in zijn liefde voor de sport.
Douchen op de camping met een peuter is bepaald geen wellnesservaring. Je sjouwt met slippers, washandjes, muntjes, shampoo die altijd óf op is óf in je tas lekt en niet te vergeten een kind dat alle kanten op gaat behalve de goede.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
