Lis: ‘Soms schaamteloos, maar meestal een beetje geniepig’

Lieve Suus,

Naast stapels ongevraagde adviezen krijg je als nieuwbakken ouder nog iets anders dat misschien nog wel lastiger is om mee om te gaan: alle zooi waar de ouders in je omgeving vanaf moeten.

Soms vragen mensen het netjes, hoor. Dan hoef je vervolgens alleen nog maar te doen alsof je hun uit elkaar vallende luiertas uit 1998 met lichaamssapvlekken in vier kleuren práchtig vindt, maar je toevallig net vorige week een nieuwe op de kop hebt getikt. Och, jammer. 

Wat echter vaker gebeurt, is dat er ongevraagd een berg babyvuilnis jouw kant op wordt geschoven. Soms schaamteloos (‘hier, al het ondergekwijlde speelgoed dat mijn sloopkogels al verwoest hebben’), maar meestal een beetje geniepig. Zo gingen wij een babybedje bij kennissen ophalen en kijk eens aan, er stonden gratis en voor niets vier dozen babykleding op ons te wachten. Inclusief de legendarische woorden: ‘En alles wat je niks vindt, dat gooi je maar weg, hoor, we hoeven het niet terug!’ Oftewel: ‘Nu is het jouw probleem, scheelt mij weer een rondje kringloop.’

Ik moet ook nog altijd hartelijk lachen om de vriendin die drie zakken kleding van een nicht kreeg en dat verheugd aan mij mededeelde. Dat enthousiasme duurde ongeveer totdat ze zich door de eerste zak heen had geworsteld. Naast hier en daar een leuk jurkje, waren de zakken namelijk voor negentig procent gevuld met… witte rompertjes. En niet eens overslagrompers, hè? Basic witte rompertjes, al dan niet met vlekken. Ik stel me zo voor dat haar nicht die dingen op haar beurt ook in de maag gesplitst heeft gekregen van een derde partij, en dat ze nu eindelijk haar kans schoon zag om haar zolder op te ruimen.

Pas dus goed op dat je niet verwordt tot het afvoerputje van je vriendenkring en zeg mij na: ‘Nee dank je, ik heb al genoeg witte rompers!’

Liefs,

Lis

PS: Kan ik je heel misschien nog interesseren in een Maxi-Cosi?

Lees ook – ‘Babyuitzet-checklist: dít heb je allemaal nodig’

Lieve Lis,

Met het schaamrood op de kaken moet ik toegeven dat ik… precies in die val ben getrapt. Want het ís ook lief bedoeld, en er kómt al zoveel over ons heen, dus de eerste keer dat we de legendarische woorden ‘hier, mag je gratis hebben’ hoorden, grepen we de doos met beide handen aan. Letterlijk. Want hij was loodzwaar en bleek vol te zitten met zooi. Maar het was wél lief bedoeld!

Ik merk ook dat ik het vooral moeilijk vind om ‘nee’ te zeggen omdát het toch bijna altijd uit een goed hart komt. Misschien is het uitgaan van het goede in de mens, maar het is toch eigenlijk ook hartverwarmend (en duurzaam) om te helpen bij die eerste maanden als ouders? Ik vind het in elk geval ontzettend lief, en daar wordt mijn door hormonen vertroebelde blik alleen maar meer vertroebeld door.

Maar toch, oké, je hebt gelijk. Ook lief bedoelde zooi is nog steeds zooi als het niet van pas komt en in plaats van bij de gever voortaan bij de ontvanger in de weg staat. Daarom heb ik, mede dankzij jouw woorden, een aantal reacties geformuleerd. Ik zet ze even hieronder. Voor mezelf en voor wie er dan ook wat aan heeft. Met z’n allen:

• Wat lief van je, maar daarin zijn we al voorzien!
• Dank je wel, maar die kopen we graag nieuw (of halen we ergens anders vandaan) *vriendelijke glimlach*
• Vind je het goed als ik daar even over nadenk?
• Bedankt voor het aanbod, het is alleen net niet onze smaak…

En de eerlijke klassieker:

• Nee, maar toch bedankt.

Zo. En dan nu zelf ook nog even dertig keer oefenen.

Liefs,

Suus

PS: O, wat lief, een Maxi-Cosi! Die hebben we nog niet, dus eh… Wacht. Trap ik er nou alsnog in?!

Duik dieper in de wereld van Lis en Suus. De getalenteerde schrijfsters nemen deel aan het Feelgood Five Event op 3 november.

In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.