Biens zus Fleur overleed op haar 28ste: ‘Pijn die ik altijd meedraag, maar waar ik ook kracht uithaal’

Ik ben er weer na drie dagen volledig te hebben platgelegen in onze slaapkamer met de ramen en gordijnen dicht, een deken over mijn hoofd en met flessen water en paracetamol naast mijn bed. Ik was genekt door drie migraineaanvallen (met aura) die elkaar opvolgden. Ik was erg ziek en had deze pijn in jaren niet gevoeld. Ik heb al migraineaanvallen sinds mijn tienerjaren, later werd dat erger en kreeg ik oogmigraine. Migraine met aura, waarbij je zicht bij een of beide ogen wegvalt. Ik zie dan lichtflitsen of zwarte vlekken, en daarna volgt de stekende pijn in mijn hoofd. Ik werd me er weer even heel erg bewust van dat niets in het leven belangrijker is dan een goede gezondheid.

Levensgenieter

Dat ik zo vastberaden ben om alles uit het leven te halen, grenzen te verleggen en te strijden voor geluk en rechtvaardigheid, is denk ik ontstaan na het overlijden van mijn zus Fleur, die overleed toen ze 28 jaar was. Een gemis en pijn die ik voor de rest van mijn leven met mij meedraag, maar waar ik ook kracht uithaal. Achtentwintig, een leeftijd die ik inmiddels al ben gepasseerd en daar heb ik het soms moeilijk mee. Waarom ik wel en zij niet? Zij had een grote kinderwens, maar heeft nooit kinderen mogen krijgen en ik ben moeder van drie gezonde kinderen. Het voelt zo onrechtvaardig.

Fleur was een echte levensgenieter. Ze heeft in Mexico gewoond voor haar studie toerisme en daar met heel veel plezier gewerkt, en ze gaf in Oostenrijk een tijd skiles aan jonge kinderen. Ze werkte hard en leefde hard, ze genoot van het leven. Ze ging ieder festival af en danste als de leukste.

Het leven is kort

Fleur kreeg huidkanker (melanoom) en na een kort maar zeer intens ziekbed overleed ze. Fleuri is vernoemd naar mijn zus, en we hebben het dagelijks over lieve tante Fleur. Fleuri heeft een foto van Fleur in haar dagboek geplakt en ik vertel dagelijks verhalen van vroeger, over de bijzondere momenten met mijn zus. We schelen negen en een half jaar en daarom was Fleur altijd een moederfiguur voor mij. Ik ben vastberaden om daarom al mijn dromen na te jagen en dubbel te genieten voor haar. Ik zal altijd de daad bij het woord voegen en niet afwachtend zijn, want het leven is kort en je leeft nu. Ze beschermt ons en reist met ons mee, daarvan ben ik overtuigd. Haar energie voelen we in ons gezin.

Trouwen op het plein

Toen we gisteravond om half negen met de kinderen naar de supermarkt liepen, passeerden we een trouwwinkel met waanzinnig mooie jurken. Het was donker en er hing een jurk in de etalage. Zonder aarzelen zei ik: ‘Wauw, dat is mijn trouwjurk…’ Even flitste een Sex and the City-momentje door mijn hoofd, toen Sarah Jessica Parker en Mister Big bedachten om in een klassieke outfit bij de gemeente te trouwen, gewoon met z’n tweetjes. ‘Zullen we het ook zo doen?’, vroeg ik. ‘Gewoon volgende week trouwen, met onze drie kinderen erbij, een mooie cabrio huren en onze honeymoon vieren op Capri of naar Sicilië rijden?’ Arjen lachte, pakte me vast en zei: ‘Is goed schat, zolang we elkaar maar hebben.’

Dus met volle zin ga ik straks naar die winkel toe om die jurk te passen. Waarschijnlijk trouwen we volgende week hier op het prachtige plein waar je dagelijks een bruidspaar het gemeentehuis ziet uitlopen met een grote glimlach. Zodra we hier ons eigen huis hebben, vieren we het nog eens met de mensen die ons lief zijn. Maar de verbinding, elkaar het ja-woord geven, man en vrouw zijn en dat hier in Italië, dat lijkt me zo bijzonder.

Lees ook: Bien: “Geef mij een van jouw kinderen, dan krijg jij mijn slagerij’, grapte hij’

De mooiste plekken in Puglia

We rijden zo weer richting Monopoli, naar onze lieve vriendin en advocaat Adalisa, om onze passen met Code Fiscale (in Nederland een Burgerservicenummer, red.) op te halen, waarmee we officieel ingeschreven staan. Adalisa heeft dat voor ons aangevraagd, want dat heb je voor alles nodig hier. Wil je je hier vestigen? Regel dan éérst een pas met jouw Code Fiscale.

Voordat ik afsluit, nog wat tips voor een bezoek aan Puglia:

• Monopoli: een wat rauwe stad waar je te gek kunt shoppen en heerlijk kunt eten. Vooral leuk als je met z’n tweetjes bent om in de stad te zitten.
• Polignano al Mare: een heel beroemd rotsenstrand aan het centrum van Monopoli. Je moet een flinke trap af voordat je er bent, maar het is de moeite waard. Je kunt deze plek beter niet in juli en augustus bezoeken, want het is er ontzettend druk.
• Ostuni: de witte, meest populaire stad van Puglia. Je kunt een tuktuk huren voor een ritje door de stad en om de muur heen. Onwijs leuk, en zo leer je ook wat over de stad.
• Locorotondo: een stil, maar waanzinnig mooi stadje met de lekkerste restaurantjes met uitzicht over de Valle d’Itria.
• Martina Franca: een levendige stad waar je ook heerlijk sushi kunt eten, in een park kunt rusten en bij restaurant La Rotonda de lekkerste vis kunt eten.
• Lecce: moet je gezien hebben, want als je van geschiedenis en archeologische opgravingen uit de Romeinse tijd houdt, dan vind je in Lecce de mooiste plekken.
• Alberobello: daar wandel je door de romantische straatjes met alleen maar Trulli’s, de witte punthuisjes waar Puglia zo beroemd om is.

Tip: je kunt het beste op Bari vliegen. Vier je vakantie in de buurt van Lecce? Vlieg dan op Brindisi. Een auto kun je gemakkelijk huren bij het vliegveld.

Whatever you focus on will grow, whatever you nurture will grow. If you exhaust your negative and put your energy into begrudging other people’s happiness, your dissatisfaction will also grow and you will end up in a negative spiral. when you nurture your goals, pursue your dreams, and invest in making your happiness a reality, you will see that beautiful things will happen and come your way.

Tot volgende week zaterdag!

Bacio, Bien 

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jacobien Schumacher🌸 (@jacobienschumacher)

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.