Elke week vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Sylvana is getrouwd met Daphne en moeder van Lianne (4) en Fee (2).
Het was weer zo’n dag. Zo’n dag dat Lianne nergens zin in had, op alles ‘nee’ zei en bij het minste geringste in een driftbui belandde. Normaal kon ik voor deze peuterperikelen het geduld wel opbrengen, maar die dag vierden we de eerste verjaardag van onze jongste dochter en moesten er nog tassen vol boodschappen in huis gehaald worden. Omdat Daphne ’s ochtends door haar werk werd opgepiept, ging ik met Fee in de draagdoek en Lianne in de buggy richting de supermarkt. Maar we waren de straat nog niet uit of Lianne gilde dat ze wilde lopen. Ik had mezelf voorgenomen om die ochtend zoveel mogelijk mee te buigen met Lianne. Misschien niet de beste opvoedtechniek, maar dan was de kans op een hysterische bui tenminste het kleinst. Dus zo gezegd, zo gedaan: kind uit de wagen en gaan.
Om de haverklap stopte Lianne om naar de krioelende mieren te kijken, grassprietjes te tellen of takken op te rapen. Leuk voor een keer of drie, maar toen ik merkte dat we er al een kwartier over deden om de straat uit te komen (en ze keer op keer een grote mond gaf als ik zei dat ze mee moest komen), raakte mijn geduld op: ik trok Lianne aan d’r arm omhoog en riep dat ze moest luisteren.
Lees ook Deze partijtjes liepen uit op een drama: ‘Na een half uur zat ik al op de Eerste Hulp’ >
Een oorverdovend gebrul volgde. Lianne greep naar haar armpje en wilde ‘m niet meer bewegen. Toen wist ik: dit is foute boel. Ik liep direct weer richting huis.
Godzijdank was Daphne net thuisgekomen en kon ik met Lianne naar de Eerste Hulp. Met het schaamrood op de kaken vertelde ik wat er was gebeurd. Vervolgens werd mijn vermoeden bevestigd: Lianne had een zondagsarmpje. De arts stelde Lianne gerust, maakte een paar vreemde bewegingen met haar arm en wonder boven wonder schoot de elleboog weer op zijn plek. De pijn was vrijwel meteen verdwenen en Lianne glimlachte alsof er niets was gebeurd. Toch verplaatsten we Fee’s verjaardag nog een dagje om bij te kunnen komen. En ik? Ik heb me wekenlang schuldig gevoeld. Benieuwd naar meer ‘Dat ging ff mis’-verhalen? Je leest ze elke maandag op Kekmama.nl.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kan jouw kind niet tegen kriebelende labels in kleding? Of raakt het van slag als er plots iets verandert in de planning? Dan kan het zijn dat je kind hoogsensitief is. Natasja Ruysink is opvoed- en gedragsdeskundige en legt uit hoe je hoogsensitiviteit bij je kind kunt herkennen en geeft praktische tips om je kind […]
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Dingen uitproberen hoort er wel een beetje bij als je tiener bent. Alleen sommige tieners hebben er niet de handigste timing voor. Bijvoorbeeld een schoolpauze, waarna ze ziek worden in de klas. En dan word je moeder dus gebeld.
De familie Deijs heeft de afgelopen tijd meer voor haar kiezen gekregen dan je iemand zou toewensen. In Een Huis Vol Herinneringen zien we hoe vader Marcel samen met een paar van zijn kinderen terugblikt op een periode die hun gezin behoorlijk door elkaar heeft geschud.