Bron: Getty Images
Acteur Dorian Bindels (32) werd twee maanden geleden vader van dochter Lena Vieve. Hij is samen met actrice Bertrie Wierenga.
“Al twee maanden geniet ik enorm van het vaderschap. Het is prachtig om Lena te zien groeien. Ze kijkt steeds helderder uit haar oogjes en is al twee maten gegroeid. Dat gaat zo snel. Een anekdote: toen ze een week oud was, hadden we te weinig rompers. Tegen al dat kotsen en poepen valt ook gewoon niet op te wassen, haha. Kocht ik een nieuw pakje, spuugde ze er meteen wéér overheen. Gewassen en gedroogd, paste ze het al niet meer. Zo snel gaat het dus. Dat vind ik ook wel jammer. Ik vraag me soms af: maak ik alles wel bewust mee? Ik wil niets missen.”
“Bertrie en ik waren nog niet lang samen toen ik wist: met jou wil ik het allemaal. Je wordt vast een geweldige moeder. Toch was ik er toen nog niet klaar voor. Ik was nog te veel bezig met mezelf. Onze focus lag vooral bij onze carrière en we dachten: het is nu niet handig. Maar op een gegeven moment denk je: het kan me ook allemaal gestolen worden, ik wil – als het ons gegeven is – met jou een kindje op de wereld zetten. Hou maar op met plannen. Uiteindelijk komt het nooit uit én altijd uit.”
Het is bijzonder om Bertrie nu als moeder te zien. Ik wist dat ze zorgzaam was, maar haar onvoorwaardelijke liefde voor die kleine is wel heel bijzonder. We leren elkaar nu op een hele andere manier kennen. Alles draait nu om onze dochter, bijna al onze gesprekken gaan over haar en dat is prima. Tijd voor ons komt vanzelf weer.”
“Wat voor vader ik ben, weet ik nog niet. Maar ik hoop er een te zijn met veel geduld, die geniet, luistert en er altijd voor haar is. Lena maakt kleine dingen groot. We vierden onze eerste kerst als gezin, gingen voor het eerst naar buiten. Ze geeft aan alles een nieuwe betekenis. Het lijkt me prachtig als ze straks begint te praten. Ik hou van de vragen die kinderen stellen, waar ze zich over verwonderen, en hoe ze alles in twijfel kunnen trekken… Dat brengt je terug bij de kern.”
“Wat me opvalt is dat iedereen ongevraagd advies geeft, iedereen is ervaringsdeskundige. Hoe goedbedoeld ook, ik vind het vooral irritant. Ik hoef niet overal direct een antwoord op. Wij willen er geen strakke opvoeding op plakken, maar intuïtief voelen wat werkt en wat niet. Natuurlijk nemen we dingen uit onze eigen opvoeding mee, maar verder zien we wel. De maatschappij vindt heel sterk dat alles op een bepaalde manier hoort en gaat, maar ik geloof niet in ‘volgens het boekje’. Ik kan ieder sprongetje er wel bij pakken, maar iedere baby is uniek.”
Vanaf het begin wist ik al dat Bertrie een geweldige moeder zou zijn
“Het weinige slapen vind ik pittig. Iedereen kent het gevoel van een nacht doorhalen na het stappen, maar nachtenlang is echt anders. De eerste weken wisten we niet wat ons overkwam. Maar ook dat had iets moois. Wakker zijn als de rest slaapt voelt als een extraatje samen. Het hielp ook wel dat we allebei enorm op die roze wolk zaten en door de dagen zweefden.”
“Na bijna drie weken verlof begon ik weer met 40-45 De Musical, een intensieve voorstelling. De eerste keren zweefde ik nog een beetje op het podium en dacht: wat ben ik eigenlijk aan het doen? Gelukkig went dat. Het voordeel van ’s avonds werken is dat ik overdag alle tijd heb voor mijn gezin.
Vroeger had ik echt momenten voor mezelf nodig. Nu is dat lastiger. Lena denkt natuurlijk niet: ik wacht wel even met huilen tot het uitkomt, haha. Planningen kunnen meteen de prullenbak in. Dat vind ik soms ingewikkeld, maar het dwingt me ook om in het nu te leven.
Vroeger kon ik wakker liggen over kleine dingen, nu denk ik sneller: c’est la vie. Alle ellende in de wereld trok ik me erg aan, maar door Lena is het makkelijker focussen op het kleine. Uiteindelijk gaat het om ons gezin en niet de rest van de hele wereld. Dat geeft rust.”
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
