Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Ruby (29) geeft les aan Chi in groep 8.
Lees verder onder de advertentie
Dinsdagochtend, geschiedenisles. Ik heb de kinderen gevraagd om een historisch object mee te nemen van thuis. Iets wat de geschiedenis tastbaar maakt. Boet (11) heeft een jaargang Donald Ducks uit 1983 bij zich – van zijn vader. Diane (10) komt met een krulspeld van haar oma aanzetten. Pien (11) met de teddybeer van haar moeder toen zij een baby was. Pieter (10), een kleine jonkheer, toont een hoofdstel waarmee zijn overgrootvader paardreed. Mijn leerlingen kijken rumoerig toe.
Als laatste is Chi (11) aan de beurt. Een geadopteerd, van oorsprong Chinees meisje. Ze heeft een witte steen bij zich. “Bij deze steen ben ik gevonden”, zegt ze. Er valt een stilte. “Ik was er te vondeling gelegd door mijn geboorteouders. Mijn papa is die plek gaan bezoeken, hij heeft die steen meegenomen.” Ik ben in de war. Dit is zoiets groots. Hoe moet ik dit begeleiden? Maar Chi, kordaat, begeleidt het zelf wel, merk ik algauw.
“Wat is dat, von-de-ling?” vraagt Kiki. Chi: “Dan leggen je ouders je ergens neer als baby en dan hopen ze dat een aardig iemand je vindt. Meestal word je naar een kindertehuis gebracht. Ik ook. En toen kwamen papa en mama me ophalen.” Je kunt een speld horen vallen in de klas. Het is de grootste angst van kinderen hun ouders kwijt te raken.
“Je kunt een speld horen vallen in de klas. Het is de grootste angst van kinderen hun ouders kwijt te raken”
Lees verder onder de advertentie
Sep: “Weet je waarom je ouders je niet wilden houden?” Chi: “Ik denk dat het komt doordat de mensen maar één kind mochten krijgen van de regering. Omdat er anders te weinig te eten was, of te weinig werk. En in China willen de mensen vooral jongens, omdat ze die meer waard vinden dan meisjes. Dus werden meisjesbaby’s vaak te vondeling gelegd. Zodat de ouders bij de volgende baby kans hadden op een jongetje.”
“Waarom vinden ze jongens meer waard?” vraagt Fiep verontwaardigd. “Dat is in China nou eenmaal zo”, zegt Chi. “Vooral in de dorpjes. Jongens werken daar mee op het land en hebben de familienaam. Meisjes helpen in de keuken en als ze trouwen gaan ze bij de familie van hun man wonen, dus dan kunnen ze moeilijk voor hun ouders zorgen.”
“Wil je je echte ouders leren kennen?” vraagt Christiane. “Zoals bij Spoorloos?” Chi: “Papa en mama zijn mijn echte ouders. Die houden van me. Ze zouden me nooit weggeven.” Het is ook bijna onmogelijk haar geboorteouders te vinden, zegt ze. Omdat het strafbaar was wat ze deden, dus moest Chi in het grootste geheim worden weggedaan. “Vind je dat erg?” vraagt Constantijn. “Nee”, zegt Chi. “Ik vind het fijn hier.”
Lees verder onder de advertentie
Een-kindpolitiek
Na afloop zie ik Chi blij naar buiten huppelen met haar vriendinnetjes. Ik ben zo trots op haar, en zo ontroerd. Zo blij dat ze lieve ouders heeft, Jan en Marianne. Zo blij dat ze later kan gaan studeren, iets wat in China maar de vraag zou zijn, terwijl ze superslim is. Anders dan die Chinese leiders, denk ik boos bij mezelf. China kampt door de een-kindpolitiek van destijds met een vrouwentekort, waardoor veel mannen geen vrouw meer kunnen vinden – er zijn er te weinig. Chi zijn ze in ieder geval kwijt.
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2022.Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:*Goedkoper dan in de winkel*Lees elke maand als eerst Kek Mama*Gratis verzondenAbonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Ze zeggen weleens dat dochters vaak echte papa’s meisjes zijn. En dat zie je soms ook: hoe ze hem aankijken, hoe ze precies dezelfde grap maken als hij, of hoe ze net zo fel kunnen reageren als papa als de wifi eruit ligt.
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.