Juf onthult: deze cadeaus willen leerkrachten níét meer krijgen
Aan het einde van het schooljaar geven ouders graag een cadeautje aan de juf of meester. Deze juffencadeaus ontvangen ze liever nooit meer.
Lees meer
De Juf: ‘Geschrokken keek ik toe hoe de vader zijn zoontje uitschold’
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (26). Ze is leidster op een peuterspeelzaal.
Lees verder onder de advertentie
“De verkleedkist in onze peuterspeelzaal is altijd een groot succes. Van prinsessenjurken tot brandweerhelmen, de kinderen duiken er de hele dag door in en komen steeds in een andere gedaante tevoorschijn. Ezra, een vrolijke en nieuwsgierige jongen van net vier, was meteen gefascineerd door een roze tutu. Zijn beste vriendinnetje droeg die bijna dagelijks en vandaag wilde hij het ook proberen. Zijn gezicht straalde toen ik hem hielp met het aantrekken van de rok. Hij draaide een paar rondjes, keek naar beneden en giechelde. De rest van de middag heeft hij hem niet meer uitgedaan.
Lees verder onder de advertentie
Roze tutu
Dat is iets wat bij onze peuterspeelzaal erg belangrijk is: kinderen mogen zichzelf zijn. Voor jonge kinderen is verkleden een manier om de wereld om hen heen te ontdekken. Ze maken nog geen onderscheid tussen wat zogenaamd voor jongens of meisjes is; voor hen is alles mogelijk en spannend. Het draait om spel, om expressie en om het plezier van in een andere rol kruipen. Ze experimenteren en leren, zonder de beperkingen die volwassenen vaak onbewust opleggen.
Lees verder onder de advertentie
Daar dacht de vader van Ezra anders over. Toen hij hem aan het einde van de dag kwam ophalen, veranderde de sfeer abrupt. Toen Ezra in de tutu naar hem toe rende, trok zijn gezicht strak. ‘Wat heb jij nou aan, idioot?! Ben je helemaal gek geworden?! Rokjes zijn voor meisjes! Trek dat ding meteen uit!’ Zijn stem klonk hard en afkeurend. Ezra stond verstijfd, zijn grote ogen vulden zich met tranen.
Spagaat
Mijn collega en ik keken elkaar aan, maar durfden niet in te grijpen. Dit zijn van die momenten waarin je als leidster in een spagaat zit. We willen een veilige omgeving creëren voor de kinderen, waar ze zichzelf kunnen zijn. Maar tegelijkertijd moeten we ook de opvoeding van ouders respecteren, hoe pijnlijk dat soms ook is.
Lees verder onder de advertentie
Ezra’s kleine handen trokken trillend de tutu naar beneden. Hij durfde zijn vader niet aan te kijken. De vrolijkheid van eerder die middag was als een zeepbel uiteengespat. Ik slikte en voelde mijn maag samenknijpen. Mijn collega legde een hand op mijn arm. ‘Dit melden we bij de leidinggevende’, fluisterde ze. Ik knikte, maar wist dat dat waarschijnlijk weinig zou veranderen voor Ezra. Zijn ouders zijn nette mensen, die veel liefde hebben voor hun kinderen. Dit was nou eenmaal hun manier van opvoeden.
Veilig
Die avond dacht ik nog steeds aan hem. Aan hoe blij hij was geweest, hoe vrij. En hoe snel dat gevoel van hem werd afgepakt. Ik wenste dat hij wist dat hij prachtig was, in welke kleding dan ook. Dat hij mocht zijn wie hij wilde zijn. Misschien kon ik niet direct ingrijpen, maar ik kon hem de volgende dag wel een extra warme glimlach geven. Hem laten voelen dat hij er mag zijn. Dat hij veilig is bij ons. En dat roze tutu’s voor iedereen zijn.”
Lees verder onder de advertentie
Ook juf Caroline maakte iets bizars mee. Drie kinderen die ineens moesten overgeven, met een zorgwekkende situatie als gevolg. Je leest haar verhaal hier.
Ben jij juf en heb je ook een grappige, ontroerende of opvallende situatie meegemaakt in de klas? Stuur dan jouw verhaal naar redactie@kekmama.nl, en wie weet lees je het binnenkort (anoniem) terug in deze rubriek!
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
