Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Esmee (28) van groep 3. Leerling Jamie vertelt uitgebreid over de operatie aan de piemel van haar vader.
Lees verder onder de advertentie
“Maandagochtend, kringgesprek. De kinderen wiebelen onrustig op hun stoeltjes, klaar om hun weekendverhalen te delen. Ik neem nog snel een slok koffie voordat het spektakel losbarst. ‘Wie wil er iets vertellen over zijn weekend?’ vraag ik opgewekt.
Geen broertje of zusje
Zesjarige Jamie steekt enthousiast haar hand op en begint zonder enige aarzeling te vertellen. ‘Mijn papa heeft een operatie aan zijn piemel gehad, zodat ik geen broertje of zusje meer kan krijgen!’ Mijn brein schiet op topsnelheid in de hoogste versnelling. Wat zeg je in zo’n situatie? Wat is de pedagogisch verantwoorde reactie als een zesjarige plots het gezinsplanningsbeleid thuis openlijk bespreekt?
Lees verder onder de advertentie
Zó jammer
‘Oh… wat vervelend voor je papa’, weet ik uiteindelijk uit te brengen. Een veilige, neutrale reactie, hoop ik. Maar Jamie merkt niks van mijn ongemakkelijkheid en is ook nog niet klaar. ‘Ja, hij moest het hele weekend in bed blijven. Mama zei dat hij niet mocht tillen, dus ik moest zelfs de chips uit de kast pakken voor hem. Maar ik vind het echt jammer, want ik hou zooooo veel van baby’s. Ik had nog wel een zusje gewild!’ ratelt ze verder.
Er klinkt gegniffel uit de kring. Ik onderdruk een lach en besluit het gesprek voorzichtig een andere kant op te sturen. ‘Wat fijn dat je zo goed voor papa hebt gezorgd! En gelukkig heb je al een broertje om mee te spelen, toch?’ Jamie knikt instemmend, maar voegt er serieus aan toe: ‘Ja, maar een zusje is anders. Die ruiken lekkerder.’
Lees verder onder de advertentie
Het gegiechel wordt een volwaardige lachsalvo. Ik neem snel een slok koffie om mijn gezicht in de plooi te houden. De rest van de kring is nauwelijks nog geïnteresseerd in hun eigen verhalen; Jamie heeft de show gestolen.
In de plooi
En zo begint de week in groep 3: met een onderwerp dat ik niet had zien aankomen en een reminder dat je als juf écht op alles voorbereid moet zijn… zelfs op geplande gezinsuitbreiding – of het ontbreken daarvan. Aan het einde van de week heb ik een tienminutengesprek met de ouders van Jamie; dat wordt weer mijn gezicht in de plooi houden.”
Lees verder onder de advertentie
Ook overblijfjuf Brenda maakte laatst een bizarre situatie mee: een leerling die met gillende sirenes naar het ziekenhuis moest. Je lees haar verhaal hier.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).