Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Irene (37) van groep 6.
“Esmee kwam in groep 5 bij ons. Ze is een van die kinderen die meteen je hart verovert. Leergierig, grappig en geliefd door haar klasgenoten. Maar achter haar vrolijke verschijning schuilde een zorg die steeds moeilijker te negeren viel. Als leerkracht voel je het aan. Er klopt iets niet.
Het begon met kleine dingen. Een vergeten lunch, een keer niet opgehaald worden na school. Maar al snel stapelden de zorgen zich op. Haar kleding was regelmatig smoezelig, haar haren ongekamd. Tijdens het schoolreisje ontdekte ik dat ze nog in bed plaste. Ook ouders van klasgenoten trokken aan de bel: speelafspraakjes bij Esmee thuis eindigden vaak in rare situaties.
We namen de signalen serieus. Als school moet je dat. Een gesprek met haar ouders leverde weinig op. Tijdens het tienminutengesprek een week later, wist ik het voor het eerst zeker: dit was niet goed. Ze zaten recht tegenover me. Hun ogen waterig en blik afwezig. Zij wat schuw en hij met het witte poeder nog onder zijn neus. De realiteit sloeg in als een mokerslag.
Ik wist wat ik moest doen. Maar weten en doen zijn twee verschillende dingen. Ik wist ook dat als ik dit meldde, de kans bestond dat Esmee en haar broertjes uit huis geplaatst zouden worden. Een beslissing die haar hele leven zou veranderen. Ondanks problemen thuis, houden kinderen vaak alsnog onvoorwaardelijk van hun ouders. Aan de andere kant wist ik: ieder kind verdient een veilig thuis. En dit, dit was niet veilig.
De dag brak aan dat ik bericht kreeg dat Esmee niet meer op school zou komen. Samen met haar broertjes was ze ondergebracht bij een pleeggezin en contact was niet toegestaan. Mijn hart voelde zwaar.
Ik bracht de klas op de hoogte dat Esmee niet meer terug zou komen. Een moeilijk moment voor iedereen, ondanks dat ze de reden niet wisten.
Dit is ook het leven van een leerkracht. Je hoopt nooit zulke keuzes te hoeven maken, maar soms moet je, omdat het belang van een kind altijd vooropstaat. En dat blijft, hoe moeilijk ook, de kern van ons werk.”
Ook juf Brenda maakte iets mee wat ze niet snel zal vergeten: toen een van de leerlingen met gillende sirenes naar het ziekenhuis moest. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
