Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Aty (51) heeft het gedrag van leerlinge Carine verkeerd geïnterpreteerd.
Lees verder onder de advertentie
Vrijdagochtend. De klas werkt rustig aan een opstel over huisdieren. Behalve Carine. Die gooit propjes in de nek van buurman Benjamin. Benjamin wordt boos. Ik ook. Wat heb ik soms genoeg van deze aandachttrekster. Ze is het middelpunt van elk relletje en geeft dan anderen de schuld. Ze zou een stapje extra moeten doen, want ze heeft dyslexie, maar ze is afgeleid door elke mug. Daardoor presteert ze weinig, terwijl ze slim is; net als haar drie oudere broers, die stuk voor stuk uitblinken op school.
Lees verder onder de advertentie
Stoppen met klieren
“Carine, wil je stoppen met klieren”, zeg ik. Ze kijkt me brutaal aan. “Ik deed niks, juf, Benjamin begon.” Ik heb vannacht slecht geslapen. En Carine gedraagt zich alsof niets haar raakt. Daarom zeg ik vinnig: “Carine, ik raad je aan te gaan werken, want een opstel is niet je sterkste kant.” Dit is op de man spelen, niet op de bal. Ik zet me schrap voor een bot antwoord. In plaats daarvan gebeurt er iets verbazends: Carine begint te huilen.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik voel me zo dom, juf’
Iedereen schrikt. Carine huilt nooit. Ik zeg: “Jongens, Carine is even verdrietig, dat hebben we allemaal weleens. Wij gaan even theedrinken terwijl jullie doorwerken.” In de koffiekamer vraag ik Carine waarom ze huilt. Ze antwoordt: “Ik voel me zo dom, juf. Mijn broers zijn allemaal zo slim.” Nu voel ik me dom. Dit is de ontbrekende schakel, daarom doet ze zo stoer, vanuit een minderwaardigheidsgevoel. Ik had het natuurlijk kunnen weten, maar ik heb me laten misleiden door het muurtje dat ze om zich heen heeft gebouwd. Ik sla mijn arm om haar heen en zeg: “Hoe kom je daarbij? Ik heb gezien hoe goed jij bent als je je niet laat afleiden.” We spreken af dat ik haar ga helpen zich beter te concentreren. En dat zij haar best gaat doen.
In de klas dansen de muizen op tafel. Drie jongens doen tikkertje. Maartje heeft zich vastgedraaid in het gordijnkoord. Over afleiding gesproken. Iedereen kijkt enthousiast naar Carine, normaal de leader of the gang. Maar Carine zegt: “Ik ga mijn opstel schrijven.” Er valt een stilte. Ze gaat naar haar tafel en begint. Van de weeromstuit gaat de rest ook maar zitten.
Lees verder onder de advertentie
Wat een doorzetter
’s Avonds lees ik in Carines opstel hoe ze haar hond Keesje heeft leren ‘aporteuren’. Met behulp van opengesneden tennisballen met snoepjes erin. En ‘gedult’. Omdat Keesje ‘heel dom’ is. Het schaamrood stijgt me naar de kaken. Dat laatste denkt ze ook over zichzelf. En dat heb ik laten gebeuren. Maar wat een doorzettertje is ze als ze echt iets wil. Dankzij haar kan Keesje apporteren. En zij kan een goed opstel schrijven, waar maar elf fouten in staan. Vannacht ga ik heerlijk bijslapen, en morgen ga ik haar prijzen als een olympisch kampioene.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
December is de maand van lichtjes, gezelligheid en collectieve teleurstelling over het kerstpakket. Tenminste, dat blijkt uit het Instagram-algoritme waarin ik beland ben.