Rondkomen in barre tijden: ‘Ik durf soms dagen niet op mijn rekening te kijken’

Linda (41, communicatiemanager) is single en moeder van Sjors (12) en Juul (8).

“Gisteren kreeg ik een mailtje van de manege waar Juul lest: ‘Wegens de stijgende kosten voor energie, zijn ook wij helaas genoodzaakt…’ Ik heb het niet eens afgelezen, ik zag aan de getallen al dat het lesgeld flink omhooggaat. Het is het zoveelste bericht dat ik de afgelopen tijd heb gekregen dat niet in mijn financiële voordeel uitvalt. Ik weet nog dat ik met de hoge benzineprijzen dacht: dan maar wat vaker op de fiets. Maar zo werkt het voor mij niet.

Juuls school is hier niet om de hoek en nog even in de vroegte voor mijn werk op en neer fietsen kost me gewoon te veel tijd. Het is logistiek ook niet handig. En daarbij hebben wij geen supermarkt in de buurt. Ik probeer mijn ritjes wel meer te combineren, maar de auto laten staan is me nog niet gelukt. Regelmatig kom ik handen en tijd tekort en de auto wegdoen is al helemaal geen optie; waar ik woon is nauwelijks openbaar vervoer.

Uit elkaar

Mijn ex Yves en ik zijn nu zes jaar uit elkaar. Hij heeft de kinderen om de twee weken een weekend. Zijn focus ligt op zijn nieuwe gezin, naar Sjors en Juul kijkt hij amper om. Ze gaan met mij mee op vakantie en het is al meer dan eens voorgekomen dat hij ‘zijn weekend’ afbelt. Daar hebben de kinderen veel verdriet om.

“Het is al meer dan eens voorgekomen dat hij ‘zijn weekend’ afbelt”

Onze scheiding verdient niet de schoonheidsprijs. Ik heb mijn best gedaan het zo goed mogelijk te doen, maar Yves heeft zich in allerlei bochten gewrongen om er zo min mogelijk aan kwijt te zijn. Dat hij daar zijn eigen kinderen mee benadeelt ziet hij niet in. Het beetje alimentatie dat hij betaalt dekt bij lange na niet de helft van de kosten, maar ik heb het laten gaan. Als ik meer had gewild, had ik ervoor moeten vechten. Nou, zak er dan lekker in. De kinderen komen niets tekort, ze zitten op twee sporten, lopen in leuke kleding, hebben allebei een mooie fiets en Sjors uiteraard een telefoon. Maar dat luxeleven kan ik ze niet langer bieden, vrees ik.

Opnieuw beginnen

Ik ben na mijn scheiding fulltime gaan werken. Dat kon verspreid over vier dagen, waarvan ik één dag thuis werk. Mijn ouders vangen de kinderen twee middagen op en Juul gaat een middag naar de bso. Mijn inkomen is riant – netto zo’n 3100 euro, inclusief toeslagen en alimentatie – maar er blijft onder de streep weinig over.

“Mijn inkomen is riant, maar er blijft onder de streep weinig over.”

Ik huur particulier een heel fijn huisje voor 1200 euro per maand. Dat is een fors bedrag. Kopen lukt me niet, zeker niet meer in de huidige markt. En dit huis voelt als thuis; ik zie het niet zitten om te gaan zoeken naar een woning die misschien 200 euro minder per maand kost, maar waar we weer helemaal opnieuw moeten beginnen.

Sparen

Tot dit jaar lukte het me per maand een paar honderd euro apart te zetten. De ene keer 100 euro, de andere keer 300 euro. Vakantiegeld, eindejaarsuitkering en een incidentele (kleine) bonus zette ik ook op mijn spaarrekening. Daarvan gingen de kinderen en ik dan op vakantie. Het maakte me altijd ontzettend trots als we met z’n drietjes in het vliegtuig naar Griekenland of Ibiza zaten. Dat flikte ik toch maar mooi in mijn uppie.

Dit jaar zie ik mijn spaarrekening alleen maar krimpen; er lijkt iedere maand wel iets aan vervanging toe en de stijgende kosten voor zo ongeveer álles zijn meer dan voelbaar. We gingen deze zomer met de auto naar Zuid-Frankrijk. En alsof de duvel ermee speelde; op de terugweg kwam ik stil te staan. De reparatie kostte ons een extra overnachting én 1100 euro. Ik heb nu nog 470 euro op mijn spaarrekening staan, een historisch dieptepunt. Als er nu iets stukgaat, de wasmachine bijvoorbeeld, is er niets meer over.

Lees ook – ‘Ik heb nog maar 75 euro op mijn spaarrekening staan’ >

Hogere kosten

Werkelijk alles is duurder geworden. Vorige week ging ik uit eten met mijn beste vriendin Rianne. Dat doen we eens in de twee maanden en omdat we allebei heel druk zijn en elkaar anders amper zien, wilde ik dat niet zomaar afbellen. Ik schrok me kapot toen we de rekening onder ogen kregen. We hadden echt niets geks gedaan en toch mochten we per persoon 60 euro afrekenen. Rianne verblikte of verbloosde niet; zij en haar man zijn tweeverdieners, ze heeft haar luxe koopwoning al jaren vol zonnepanelen liggen en ze gaan minstens twee keer per jaar op vakantie – dit jaar zelfs twee weken skiën, vertelde ze.

“Het moet heerlijk zijn nooit over geld na te hoeven denken. Ik pieker er steeds vaker over”

Het moet heerlijk zijn nooit over geld na te hoeven denken. Ik pieker er steeds vaker over. De boodschappen zijn bizar veel duurder geworden. Er wordt gedaan of het om een paar procent gaat, maar ik rekende onlangs een product af dat een royale 20 procent extra kostte. Dat ben ik er vooralsnog niet in salaris op vooruitgegaan. Sterker nog; ik heb helemaal nog geen opslag gekregen en de geruchten gaan dat een bonus er dit jaar ook niet inzit.

En dan heb ik het over het ergste nog niet gehad; de energierekening. Het huisje dat ik huur is oud en niet optimaal geïsoleerd. Daardoor had ik altijd al een vrij hoge rekening van 220 euro. Ik heb een vast contract tot het voorjaar, daarna ben ik de klos, vrees ik. Om me heen hoor ik dat de rekening zomaar kan verdrievoudigen. Als dat voor mij het geval is, heb ik een probleem. Ik verdien veel te veel voor compensatie, maar ga het simpelweg niet redden. Ik zou niet weten waar ik 500 euro extra per maand vandaan moet halen.

Financiële onafhankelijkheid

Net als half Nederland klaag ik wat af, maar echt over mijn financiële problemen praten doe ik niet. Daar schaam ik me dan toch voor. Ik was altijd zo trots op mijn financiële onafhankelijkheid en riep dat ook tegen eenieder die het wilde horen.

Tegenwoordig breekt het zweet me uit als ik bij de kassa sta. Ik durf soms dagen niet op mijn rekening te kijken uit angst dat er amper nog iets op staat. Ik sta met een knoop in mijn maag te tanken en ik ben de kinderen op alle mogelijke manieren aan het voorbereiden op energiezuinig leven. Zo heb ik in de badkamer een apparaatje gehangen waarop je kunt zien hoe lang je doucht. We hebben de verwarming zo laag mogelijk staan; ik heb dekens op de bank gelegd en wijs naar een trui als de kinderen het koud hebben.

“Tegenwoordig breekt het zweet me uit als ik bij de kassa sta”

Ik verkoop steeds vaker nee tegen Sjors en Juul als ze iets willen hebben, omdat ik het geld er niet meer voor heb. Ik heb de afgelopen maanden al wel wat goedkope cadeautjes voor Sinterklaas en kerst gescoord, maar aan hun complete wensenlijst kan ik écht niet voldoen dit keer.

Het geld vliegt de deur uit, zonder dat ik er iets tastbaars voor terugkrijg en de rek is eruit. Ik kan mijn hoofd nog net boven water houden; hoe moet het zijn voor mensen die écht heel weinig verdienen? Juul vertelde pas dat er twee kindjes in haar klas geen lunch mee hadden naar school omdat hun ouders daar geen geld voor hadden. Dat gebeurt dus gewoon hier in Nederland hè? Het is afschuwelijk.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.