Beeld: Getty Images
Dat het ouderschap uitdagend is hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Miriam (29) is zwanger van een jongetje en haar schoonfamilie heeft zijn voornaam al bepaald.
Miriam (29): “Al van jongs af aan had ik de grote droom om later moeder te worden. Ik fantaseerde over een groot gezin. Het liefst wilde ik vier kinderen: eerst twee jongens en dan twee meisjes. Ik hield lijstjes bij met namen die ik mooi vind. Sommige potentiële babynamen heb ik al 15 jaar geleden bedacht en vind ik nog steeds prachtig.
Ik ben al sinds mijn twintigste samen met mijn vriend en hoewel ik het liefst zo snel mogelijk een baby wilde, was hij er lang nog niet klaar voor. Vorig jaar kwam hij dan eindelijk met de boodschap waar ik al zo lang op wachtte: hij wilde nu wel vader worden. We hebben alles goed voor elkaar wat betreft werk, geld en wonen. Wat hem betreft kon er nu ook een baby komen.
We hadden het geluk dat ik snel zwanger raakte. We waren allebei door het dolle heen. Een paar maanden geleden zijn we erachter gekomen dat we een jongetje verwachten. Als eerste een zoon: dat is precies waar ik vroeger van droomde. Nu denk je misschien dat ik mijn namenlijstje er gelijk bij heb gepakt. Helaas gaat die droom alleen niet op. Mijn zoon zal nooit een van de namen krijgen die ik vroeger al bedacht heb. Waarom niet? Omdat mijn schoonfamilie zijn voornaam al bepaald heeft.
Mijn schoonfamilie geeft namelijk al decennia lang een familienaam door: Paul. Alle eerstgeboren zonen heten Paul. Mijn vriend heet Paul, zijn vader heet Paul, zijn opa heet Paul en mijn zoon moet dus ook Paul gaan heten. Nu vind ik Paul geen verschrikkelijke naam, maar ik had deze naam nooit zelf bedacht voor mijn zoon. Zeker niet omdat mijn vriend dus al Paul heet. Ik had veel liever zelf een naam bedacht, samen met mijn vriend, maar mijn schoonfamilie wil dat echt niet. Dan breek ik een traditie die belangrijk voor ze is.
Natuurlijk heb ik het al eerder met mijn vriend hierover gehad, we zijn immers al 9 jaar samen. Hij verzekerde me toen al dat ik echt niet onder deze traditie uit zou kunnen. Mijn vriend heeft er zelf helemaal geen problemen mee. Ik wuifde het altijd lachend weg. “Ach, misschien krijgen we wel vier dochters”, zei ik dan. Problemen voor later. Maar later is nu. En nu het zover is, baal ik er best wel van. Natuurlijk kan ik voor mijn zoon een leuke tweede naam kiezen of hem een schattige bijnaam geven, maar zijn échte voornaam is natuurlijk het belangrijkst. Wat zouden jullie doen?”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.