Beeld: CR Lifestyle
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Justine (27).
Hoeveelste kindje: Tweede
Welke termijn: 39+6
Duur van de bevalling: 1 uur en 14 minuten
Waar: Thuis
Na de vlotte bevalling van ons eerste kindje (dat verhaal lees je hier), liet ik het opnieuw op mij afkomen. Echter werk ik nu zelf wel bij Geboortezorg, waarbij ik ook de keerzijde zie van een bevalling. Dit gaf mij wel een wat angstig gevoel in de zwangerschap, maar ook om thuis te bevallen. Hierover heb ik gesproken met de verloskundige en uiteindelijk groeide het vertrouwen om weer thuis te gaan bevallen.
Ontzettend snel! Iets over 5:00 uur werd ik opnieuw wakker met een steek in mijn buik, hierdoor wist ik meteen: “Zo begon het de vorige keer ook!” En direct kreeg ik een weeënstorm. Ik maakte mijn man wakker en zei ik dat hij nog even kon slapen, want ik ging beneden de weeën opvangen. Ik wilde onze zoon ook niet wakker maken boven.
Terwijl ik naar beneden liep, kreeg ik eigenlijk al geen pauzes meer. Hierdoor belde ik naar mijn man en zei ik dat hij snel naar beneden moest komen. Enkele minuten daarna kwam hij beneden, maar kon ik al niet meer door de contracties heen praten. Hij vroeg nog: “Hoelang heb ik nog geslapen, Jus?” Die dacht dat we uren verder waren, gezien ik zei: “Ze komt er aan, hoor!”
Mijn man belde om 05:18 uur de verloskundige en die kwam er meteen aan. De persdrang was toen al voelbaar en ik kon totaal niet landen in die gedachte. Ik had geen idee of het echt persdrang was of niet, want hoe kon dit zó snel gaan?
De verloskundige vroeg of ik een vaginaal toucher wil en ik wil toch wel weten of ik het goed voel. Acht centimeter! Met nog een randje die goed weg te schuiven is. Dus toch.
Om 06:32 uur is onze dochter Elyn geboren. Op handen en knieën in bed, net zoals haar grote broer. Elyn wordt onder mij doorgeschoven en samen met mijn man drogen we haar af. Zo trots en zo opgelucht, want ik kon het allemaal nog niet bevatten. Het was zo snel gegaan!
Echt intens. Ik vond het veel heftiger dan bij onze zoon! Zelf kon ik niet toegeven aan het feit dat ik wakker werd met een weeënstorm en druk gevoel. Nadat ze geboren was, kon ik het echt nog niet plaatsen allemaal. De angst vanuit slechte scenario’s speelde in die korte tijd wel door mijn hoofd. Tijdens mijn zwangerschap stond ik voor mijn werk bij een reanimatie van een kindje en dat is me altijd bijgebleven. De begeleiding van de verloskundige was fijn en wat waren mijn man en ik beide blij dat ze op tijd was! We hadden niet veel later moeten bellen.
Ondanks dat ik moest schakelen dat het echt al was gebeurd, overheerste de liefde voor dit meisje. Nog meer liefde geboren op hetzelfde plekje als haar broer drie jaar geleden. Wat een geluk.
Goed! Heel blij dat mijn man in de buurt was, want die was die nacht daarvoor al om 04:00 uur weg voor een bezichtiging in Den Haag. Als dat deze nacht was geweest, was hij misschien niet op tijd terug geweest.
Ook wanneer je een vlotte bevalling hebt (lees: heel erg snel), gun jezelf de tijd om te herstellen.
Meer bevallingsverhalen lezen? Lees hier het bevallingsverhaal van Maud: ‘Ik moest door de brandweer uit het raam getakeld worden’
Wil jij jouw bevallingsverhaal ook delen? Stuur een mailtje naar redactie@kekmama.nl.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Leonie en Maarten waren altijd aan het kibbelen over geld. Om nog maar te zwijgen over de stress en haast en al het gedoe dat opvang en school opleveren. Ze besloten: hij zou stoppen met werken en voor de kinderen zorgen en zij ging fulltime werken.
Je zou denken dat zelfstandigheid bij je kind vooral komt door een heleboel taken en zelf overal over mag beslissen. Dat ze van alles zelf moeten doen, zelf moeten kiezen en zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Maar verrassend genoeg werkt het juist andersom! Te veel keuzes en te veel zelf moeten beslissen kunnen kinderen juist overweldigen. […]
Elke generatie heeft zo z’n eigen stijl van ouderschap, maar de kloof tussen millennials en boomers is enorm. Boomers groeiden op met tough love: strenge regels, bijna geen schermtijd (want dat was er gewoon nog niet) en het idee dat kinderen zo snel mogelijk zelfstandig moesten worden. Nu hun kids zelf ouders zijn, kijken boomers […]
Hoe is je eerste bevalling je bevallen, dat wilden we graag van je weten. En daar gaven lezeressen massaal gehoor aan: 715 respondenten vulden de online enquête in. Tipje van de sluier: het merendeel is positief, maar ook anno 2025 zijn er echt nog wel wat verbeterpuntjes op te noemen.