Michel Jeuring (36) woont samen met Anneke en haar kinderen Myrthe (12) en Stijn (9)
“Vlak voor een vliegerfestival word ik onrustig. Ik check het weerbericht en hou de toppen van de bomen in de gaten. Als die volop waaien, weet ik dat het goed is. Eenmaal op het festival, klooi ik eerst een beetje met mijn vliegers. Het is een kick zo’n gevaarte de lucht in te krijgen. Bij harde wind moet je uitkijken dat je zelf niet gelift wordt. Je moet echt stevig in je schoenen staan.
Zelfgemaakt
Als ze eenmaal zijn op gelaten, plof ik neer op mijn uitklapstoeltje en kijk ik hoe ze meebewegen met de wind. Biertje erbij, niks meer te wensen. Mijn vliegers maak ik zelf. Zit ik aan de keukentafel achter de naaimachine. Soms ben ik tot drie uur ’s nachts bezig met een stukje stof. Tot nu toe maakte ik platte vliegers, maar nu wil ik een 3D vlieger van Graaf Duckula. Jammer genoeg ligt dat project stil.
Eigen naaiatelier
Graaf Duckula is namelijk negen meter lang – en dan heeft hij nog geen haar – en past niet in de woonkamer. Daarom zijn we nu aan het verbouwen: krijg ik eindelijk mijn eigen naaiatelier. Vliegeren en mijn vriendin staan samen op nummer één. Ze wist waar ze aan begon. ‘Als je vliegeren niet leuk vindt, wordt het niks tussen ons’, zei ik tijdens onze eerste date. Gelukkig was ze meteen enthousiast. Als de mannen hun vlieger oplaten, geven de vrouwen de touwen en stokjes aan. Het is altijd gezellig op de vliegerclub.”
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2017
