Michel Jeuring (36) woont samen met Anneke en haar kinderen Myrthe (12) en Stijn (9)
“Vlak voor een vliegerfestival word ik onrustig. Ik check het weerbericht en hou de toppen van de bomen in de gaten. Als die volop waaien, weet ik dat het goed is. Eenmaal op het festival, klooi ik eerst een beetje met mijn vliegers. Het is een kick zo’n gevaarte de lucht in te krijgen. Bij harde wind moet je uitkijken dat je zelf niet gelift wordt. Je moet echt stevig in je schoenen staan.
Als ze eenmaal zijn op gelaten, plof ik neer op mijn uitklapstoeltje en kijk ik hoe ze meebewegen met de wind. Biertje erbij, niks meer te wensen. Mijn vliegers maak ik zelf. Zit ik aan de keukentafel achter de naaimachine. Soms ben ik tot drie uur ’s nachts bezig met een stukje stof. Tot nu toe maakte ik platte vliegers, maar nu wil ik een 3D vlieger van Graaf Duckula. Jammer genoeg ligt dat project stil.
Graaf Duckula is namelijk negen meter lang – en dan heeft hij nog geen haar – en past niet in de woonkamer. Daarom zijn we nu aan het verbouwen: krijg ik eindelijk mijn eigen naaiatelier. Vliegeren en mijn vriendin staan samen op nummer één. Ze wist waar ze aan begon. ‘Als je vliegeren niet leuk vindt, wordt het niks tussen ons’, zei ik tijdens onze eerste date. Gelukkig was ze meteen enthousiast. Als de mannen hun vlieger oplaten, geven de vrouwen de touwen en stokjes aan. Het is altijd gezellig op de vliegerclub.”
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2017
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
Het zomerseizoen van Een Huis Vol loopt bijna op z’n eind, maar niet zonder een laatste dosis gezelligheid en bijzondere momenten bij de familie Bakhcha.
