Het ouderschap is één grote levensles. Moeder Destini is groot voorstander van positief opvoeden en deelt haar tips graag met anderen. Zo ook deze voor haar ‘verboden’ uitspraken.
Lees verder onder de advertentie
Inclusief handige alternatieven.
‘Je moet luisteren, omdat ik het zeg’
En dat geldt ook voor de zinnen ‘ik ben de volwassene, jij het kind’ en ‘ik ben groot, jij bent klein’. Volgens Destini hoef je kinderen niet te kleineren om iets voor elkaar te krijgen. ‘Wees iets creatiever en zeg bijvoorbeeld: ‘Je kunt mama vertrouwen, ik beloof het. Ik sta achter je.’
‘Stop met huilen’
Volwassenen huilen, kinderen huilen, en daar is helemaal niets mis mee. Destini: ‘In plaats daarvan vraag ik: ‘Wat heb je nodig?’ Daarmee focus je niet op het probleem, maar op het vinden van een oplossing, zoals een pleister, een dutje of een knuffel.’
Ze benoemt liever een specifieke reden waarom ze trots is op haar kinderen. ‘Als mijn kind een kunstwerk laat zien, zeg ik bijvoorbeeld dat ze de kleuren mooi heeft gemengd. Of hoe goed het is dat ze dit keer niet één, maar twee konijntjes heeft getekend. Daarmee laat ik zien dat ik oprecht aanwezig en geïnteresseerd ben’, aldus Destini.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.