‘Mijn minnaar moet altijd verborgen blijven’

07.05.2023 19:00
verboden liefdes

Volwassenen zijn net kinderen in hun oordelen, vooral als het om relaties gaat. En hoewel ze er eigenlijk geen moer over te zeggen hebben, schreeuw je zo’n ‘verboden’ liefde dan toch maar niet van de daken.

Het komt altijd uit

Leonieke (37), getrouwd met Ludo (36), moeder van een dochter (12) en een zoon (11):

“Ik had alles perfect voor elkaar. Alles. Een geweldige man, twee leuke kinderen, een prachtig huis en een toffe baan. Maar toen: bam. Tot over mijn oren verliefd op de overbuurman. Vijf maanden lang hebben we elkaar op de meest onmogelijke tijdstippen gezien. Heel wat uren samen de honden uitgelaten. Maar het kwam uit. Zijn vrouw ontdekte mijn naaktselfies en pikante appjes op zijn telefoon. Classic. Ze ontplofte, werd vreselijk kwaad, vooral op mij. Ze dreigde alles te onthullen aan Ludo als ik niet direct zou stoppen met de hare. Dat heb ik gedaan. Ik wilde mijn huwelijk absoluut niet aan diggelen hebben, ook al was ik nog niet klaar met mijn minnaar. 

Nu zijn we een paar jaar verder. De buren zijn verhuisd. Ze wonen ieder apart, hun huwelijk hield uiteindelijk geen stand. Mijn man en ik zijn gelukkig nog samen. Ludo doet net alsof hij van niks weet, maar ik verdenk hem ervan dat hij liever zijn kop in het zand steekt dan de confrontatie met mij aangaat. Ik zou liegen als ik nooit terugverlang naar de buurman. Maar ik tel mijn zegeningen. Het had ook allemaal over kunnen zijn door mijn misstap.”

De verboden vonk

Amber (36), weduwe, moeder van zoon (8):

“In maart 2022 overleed mijn vriend Maarten aan de gevolgen van corona, in combinatie met een zwakke gezondheid wegens een aangeboren hartkwaal. Een vreselijke tijd volgde. Onze zoon Sepp was zes en maakte het redelijk bewust mee. Ik dealde niet alleen met mijn pijn, ook dat van mijn intens verdrietige kind. Mijn eigen baan als coach stond op een laag pitje, ik was dag en nacht bezig om voor mijn zoon te zorgen. Iets voor mezelf deed ik amper. Donny, de beste vriend van Maarten, nam de zwemlessen van Sepp en later de voetbaltrainingen op zich. Hij had Maarten beloofd er altijd voor zijn zoon te zijn. Ik weet niet of Maarten ook had gewild dat Donny zich over mij zou ontfermen, maar een paar maanden terug is er een enorme vonk tussen ons overgeslagen. Op zich geweldig weer liefde te kunnen voelen, maar ik durf er niet goed mee naar buiten te komen. Bang voor het oordeel van de goegemeente om ons heen. Alle lieve mensen die me nog steeds steunen, maar ook de roddelaars uit het dorp die vinden dat ik ‘te snel’ weer vrolijk deed. Wat is oké als rouwperiode als je dertien jaar samen bent geweest? Een jaar, twee jaar? En mag je het dan überhaupt wel aanleggen met de beste vriend van je partner…?”  

Vooroordeel-vluchtelingen

Luna (24), relatie met Jayden (47), moeder van een zoon (3):

“Leeftijd maar een getal? Vergeet het maar. Opmerkingen als ‘hij is pedofiel’ tot ‘jij hebt vast een vadercomplex’ waren in onze vorige woonplaats aan de orde van de dag. Het werd nog erger toen we een kind kregen. Mensen om ons heen vonden het vooral heel erg zielig voor Junior, omdat hij straks een opa als vader zou hebben. Mede om die reden zijn we verhuisd. Nu vertel ik nieuwe mensen nóóit meer hoe oud we zijn. Gelukkig ziet Jayden er met zijn Arubaanse achtergrond meer uit als een dertiger dan een bijna-vijftiger en toon ik zelf juist ouder. Scheelt een hoop vooroordelen en veroordelingen.”

Gelukkig in het geniep

Kristin (38), single, moeder van twee zoons van 11 en 9:

“Al twee jaar leid ik een dubbelleven. In de week dat mijn zoons bij mij zijn, ben ik puur mama. Maar als de kinderen bij mijn ex-man zijn met wie ik een co-ouderschap deel, spreek ik zo veel mogelijk af met Cees, mijn secret lover. Hij komt naar mij toe, ik kook voor hem, we drinken wijntjes en hebben heerlijke sex. Maar Cees is niet vrij. Hij heeft een open relatie met zijn vrouw: van haar mag hij vreemdgaan, mits discreet. Dat houdt in dat hij alles bij en met mij mag doen, behalve een nacht blijven slapen of ermee naar buiten treden. Een constructie waar we samen goed mee kunnen leven, maar waarvan ik nu al weet dat niemand het in mijn omgeving zal snappen. Vandaar dat mijn minnaar altijd verborgen zal moeten blijven.”

Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief