Linda is parttime een leukere moeder: ‘Ook heerlijk als ze er niet is’

Linda: “Tijdens de scheiding moest er ontzettend veel geregeld worden. Het was een achtbaan waar we in zaten, de emoties gingen alle kanten op. Maar het co-ouderschap was nooit iets dat ter discussie stond. We vonden het belangrijk dat Milou net zoveel tijd met haar vader als met haar moeder zou doorbrengen. We moesten even puzzelen met werk, maar hebben de week eerlijk kunnen verdelen. Van maandag tot woensdagmiddag is Milou bij mij, van woensdagavond tot en met vrijdag bij mijn ex. De weekenden verdelen we om de week.”

Wennen

“Het eerste half jaar was dat wennen. Ik stond eerst 24/7 aan, dat hoefde van de een op de andere dag niet meer. Opeens was ik een soort parttime moeder. Ik vond het vooral moeilijk om me niet te veel te bemoeien met wat zich bij haar vader afspeelde. At ze wel genoeg? At ze wel gezond? Had ze wel goed geslapen? Ik moest er vertrouwen in krijgen dat haar vader net zo goed voor haar kon zorgen, zo zonder moederfiguur ernaast.

Ik voelde ik me ook weleens eenzaam op de dagen dat Milou niet bij me was. Zat ik dan in mijn uppie op de bank. Vriendinnen waren ook bezig met hun eigen gezin; daar bel je op zondagochtend ook niet aan voor een spontaan kopje koffie.

Maar,” zo vervolgt Linda, “na een half jaar begon ik de mogelijkheden te zien. Ik kon weer gaan sporten, hobby’s oppakken en zelf bepalen wat ik ‘s avonds at zonder rekening te hoeven houden met wat mijn dochter, een moeilijke eter, allemaal niet lust. Het was heerlijk om in de avond nog de deur uit te kunnen. Dat ik dan gewoon de deur achter me dicht kon trekken zonder schuldgevoel. Dat gevoel van vrijheid was wel erg fijn.”

Sleur

Het fulltime moederschap viel Linda namelijk best zwaar. “Ik vond het soms best pittig. Je komt toch in een soort sleur terecht waarbij iedere dag min of meer hetzelfde is. Voor een tijdje is dat best oké, maar op een gegeven moment ging ik wel verlangen naar meer. Er zullen moeders zijn die dat leven heerlijk vinden, helemaal prima natuurlijk, maar mij benauwde het. Net zoals ik na mijn bevalverlof ook niet kon wachten om aan het werk te gaan en weer onder de mensen te zijn. Thuis komen de muren snel op me af.”

Lees ook – ‘Als de kinderen bij hun vader zijn, leid ik een wild leven’ >

Het is niet dat haar ex haar de ruimte niet gaf om zich ontwikkelen of de hort op te gaan, benadrukt Linda. “In mijn hoofd had ik er gewoon geen ruimte voor. Ik was moeder, punt. Ik was allang blij als het avond was, ze sliep en ik eindelijk met mijn voetjes omhoog kon.” Dat is nu wel anders. “Ik ben weer gaan zingen in een popkoor, zit daar nu ook in het bestuur. Ook ben ik meer gaan werken, omdat ik mijn baan ontzettend leuk vind. Ik denk niet dat ik dat allemaal had aangepakt als ik nog getrouwd was geweest.”

“Ik was allang blij als het avond was, ze sliep en ik eindelijk met mijn voetjes omhoog kon”

Leukere moeder

Al zit het grootste verschil misschien wel in de dagen dat Milou er juist wel is. “Het is alsof ik de ene helft van de week oplaad om de andere helft een veel leukere moeder te zijn. Veel geduldiger ook. Ik voel me dan helemaal gereset en heb alle aandacht voor haar. Ik ben er écht. Vroeger werd ik ook nog weleens opgeslokt door mijn werk en andere druktes, waardoor ik er met mijn hoofd niet altijd helemaal bij was. Nu is Milou mijn absolute prioriteit, de rest komt in de andere dagen wel weer. Onze band is niet veranderd, maar ik bouw wel veel meer quality time in door samen te koken of bakken, kletsen, film te kijken of iets anders gezelligs te doen. Ik heb nu het beste van twee werelden. Heerlijk als ze er is, ook heerlijk als ze er niet is.”

“Ik heb nu beste van twee werelden; heerlijk als ze er is, ook fijn als ze er niet is”

Linda zou, ook nu ze weer een partner heeft, dan nooit meer anders willen. Voor haar geen rammelende eierstokken of de sleur van het fulltime moederschap meer. “Natuurlijk zou ik altijd weer fulltime voor Milou zorgen, mocht dat nodig zijn, maar deze constructie bevalt ons allemaal goed. Milou heeft wel fases gehad dat ze het lastiger vond, maar dat had ook met haar eigen groei in leeftijd te maken. Tegenwoordig ziet ze ook de voordelen, zoals twee keer haar verjaardag en Sinterklaas vieren.”

Taboe

Win-win zou je zeggen. “Toch merk ik wel dat er een soort taboe op zit. Veel moeders beschrijven het co-ouderschap als lastig of verdrietig. Dat kan natuurlijk, maar ik wil laten zien dat het niet gek is als jij een moeder bent die juist geniet van de vrije tijd zonder kinderen. Daar hoef je je zeker niet voor te schamen.” Al was Linda zelf in het begin ook wat behoudend bij wie ze haar enthousiasme wel of niet deelde. “Mijn directe omgeving veroordeelt het niet, maar ik merk wel dat sommige mensen het toch een beetje gek dat ik het parttime moederschap zo omarm. Dat betekent niet dat ik mijn dochter niet mis als ze niet bij me is. Zeker als ik zelf iets leuks meemaak, als ik bijvoorbeeld lekker op het strand ben in de zomer en ze is er niet bij, mis ik haar ontzettend! Maar dat is oké, dat mag ook.” 

Linda hoopt met haar verhaal een steuntje in de rug te geven aan alle andere moeders die genieten van het co-ouderschap. “Maar,” zo benadrukt ze, “ik wil ook de fulltime moeders inspireren meer tijd voor zichzelf te nemen. Juist als ze die ruimte nu (nog) niet voelen. Als je goed voor jezelf zorgt, kun je beter voor je kindje zorgen. Dat wist ik ergens wel, maar heb ik door het co-ouderschap pas écht geleerd.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.