Ze sprak het nooit uit, maar Lynsey Hanney had regelmatig haar twijfels over de manier waarop haar vriendin dienst kinderen opvoedde. Pas nu ze zelf moeder is, realiseert ze zich dat ze fout zat.
Lees verder onder de advertentie
Hoewel Lynsey het niet liet merken, schrok ze toen de kinderen van haar vriendin een keer muesli voorgeschoteld kregen als avondeten. ‘Ik dacht: waarom geeft ze haar kinderen geen groenten? En als ze dat niet wilden, waarom dwong ze hen dan niet gewoon om iets gezonds te eten?’
Ook verbaasde het haar dat de kinderen klakkeloos voor het scherm werden gezet. ‘Mijn vriendin gaf de iPads, zodat ze een paar minuten rust had. Dat vond ik vreemd en nogal makkelijk. Wat weerhield de kinderen om zich te vermaken met een doodnormaal boek of een puzzel?’
Lees verder onder de advertentie
Voedselgevecht
Al die keren dat Lynsey vraagtekens zette bij de opvoeding die haar vriendin hanteerde, zei ze er niets van. ‘Ik had er een mening over, maar maakte het niet bespreekbaar’, zegt ze op haar blog. ‘Terwijl ik me nu realiseer dat dat fout was.’
Nu Lynsey zelf kinderen heeft, herkent ze dit soort situaties namelijk als geen ander. ‘Ik weet nu dat mijn vriendin soms te uitgeput is om het zoveelste voedselgevecht aan te gaan bij het avondeten. Of dat ze zich zo in het nauw gedreven voelt bij een driftbui van haar peuter in de supermarkt, dat ze dat mannetje beloont met chocola in ruil voor stilte. Dat is niet vreselijk, weet ik nu, maar menselijk.’
Lees verder onder de advertentie
Rots in de branding
Hoewel Lynsey zich schaamt dat ze haar vriendin op sommige momenten niet te hulp schoot, legt ze uit dat het pure onwetendheid was. ‘Ik had zelf nog geen kinderen en bijvoorbeeld geen idee dat hormonen van een kersverse moeder zo verwoestend kunnen zijn. Maar ook niet hoe wanhopig je je soms als moeder kunt voelen. Ik had – onterecht – kritiek op haar.’
Lynsey bedankt haar vriendin niet alleen voor hun bijzondere vriendschap, maar legt ook uit welke les zij dankzij haar heeft geleerd. ‘Zij is nu mijn rots in de branding, omdat zij begrijpt wat ik doormaak. En in ruil daarvoor zal ik voortaan hetzelfde doen voor iedere nieuwe ouder die in mijn leven komt: ik zal hem of haar helpen en ondersteunen. In plaats van oordelen, zuchten of opzij kijken, zoals ik vroeger deed.’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.