‘Ik veroordeelde onterecht de opvoedingskwaliteiten van mijn vriendin’

Hoewel Lynsey het niet liet merken, schrok ze toen de kinderen van haar vriendin een keer muesli voorgeschoteld kregen als avondeten. ‘Ik dacht: waarom geeft ze haar kinderen geen groenten? En als ze dat niet wilden, waarom dwong ze hen dan niet gewoon om iets gezonds te eten?’

Ook verbaasde het haar dat de kinderen klakkeloos voor het scherm werden gezet. ‘Mijn vriendin gaf de iPads, zodat ze een paar minuten rust had. Dat vond ik vreemd en nogal makkelijk. Wat weerhield de kinderen om zich te vermaken met een doodnormaal boek of een puzzel?’
 

Voedselgevecht

Al die keren dat Lynsey vraagtekens zette bij de opvoeding die haar vriendin hanteerde, zei ze er niets van. ‘Ik had er een mening over, maar maakte het niet bespreekbaar’, zegt ze op haar blog. ‘Terwijl ik me nu realiseer dat dat fout was.’
 

Lees ook:
Positief opvoeden: zo doe je dat >
 

Nu Lynsey zelf kinderen heeft, herkent ze dit soort situaties namelijk als geen ander. ‘Ik weet nu dat mijn vriendin soms te uitgeput is om het zoveelste voedselgevecht aan te gaan bij het avondeten. Of dat ze zich zo in het nauw gedreven voelt bij een driftbui van haar peuter in de supermarkt, dat ze dat mannetje beloont met chocola in ruil voor stilte. Dat is niet vreselijk, weet ik nu, maar menselijk.’
 

Rots in de branding

Hoewel Lynsey zich schaamt dat ze haar vriendin op sommige momenten niet te hulp schoot, legt ze uit dat het pure onwetendheid was. ‘Ik had zelf nog geen kinderen en bijvoorbeeld geen idee dat hormonen van een kersverse moeder zo verwoestend kunnen zijn. Maar ook niet hoe wanhopig je je soms als moeder kunt voelen. Ik had – onterecht – kritiek op haar.’

Lynsey bedankt haar vriendin niet alleen voor hun bijzondere vriendschap, maar legt ook uit welke les zij dankzij haar heeft geleerd. ‘Zij is nu mijn rots in de branding, omdat zij begrijpt wat ik doormaak. En in ruil daarvoor zal ik voortaan hetzelfde doen voor iedere nieuwe ouder die in mijn leven komt: ik zal hem of haar helpen en ondersteunen. In plaats van oordelen, zuchten of opzij kijken, zoals ik vroeger deed.’
 

Bron: Scary Mommy