Beeld: Pexels
Tamara (45) heeft een relatie met Harm (55). Samen hebben ze dochter van 11. Een leuke meid, maar er is één ding dat ze minder leuk vindt: de vriendinnen van haar dochter.
“Mijn relatie met Harm is geweldig, maar zijn achtergrond vind ik wat minder. Harm komt uit een rijk gezin, ik uit een doodnormaal gezin. Mijn vader was leraar en mijn moeder werkte als verpleegkundige. We hadden het zeker niet slecht, maar zo goed als Harm het vroeger had zeker niet.
Inmiddels ben ik al 15 jaar samen met Harm, die ik heb leren kennen via mijn werk als HR manager. We wonen nu zo’n 13 jaar in ’t Gooi in een mooie villa. De omgeving en mijn huis vind ik prachtig, maar met de mensen heb ik helemaal niks. Ik kom uit de omgeving van Den Haag en heb gelukkig nog een heleboel fijne vriendinnen over vanuit mijn middelbare schooltijd en mijn latere opleiding. Met ‘de Gooische kak’ hoef ik gelukkig niet echt om te gaan. Lange tijd kon ik de mentaliteit hier negeren.
Jammer genoeg geldt dat natuurlijk niet voor mijn dochtertje van 11, die als sinds haar geboorte in ’t Gooi woont. Ze gaat hier naar school, maar waar ik jarenlang haar gedrag redelijk nuchter heb kunnen houden, merk ik dat daar nu verandering in komt. En dat komt door haar vriendinnen. Mijn dochter komt niks tekort, maar haar vriendinnen zijn stuk voor stuk verwende krengetjes die de grootste cadeaus krijgen voor hun verjaardag. En daar ook flink mee te koop lopen.
Niet dat wij geen mooie cadeaus kunnen kopen voor onze dochter, maar ik vind dat het niet vanzelfsprekend moet zijn dat ze alles maar krijgt toegeschoven. Maar nu ze steeds ouder wordt en haar vriendinnen haar constant confronteren met alles wat ze krijgen, merk ik dat ze het lastig vindt dat zij dat niet krijgt.
Steeds vaker volgt een grote mond als we zeggen dat bepaalde spullen niet nodig zijn. Of volgt een hysterische huilbui op de boodschap dat we iets niet gaan kopen. Als het daarbij bleef was het niet erg, maar naast het geklaag over spullen is er meer. Zo hoorde ik mijn dochter laatst verzuchten dat de HAVO voor losers is en dat je ‘het alleen maakt’ als je op het VWO belandt. Iets wat ze nooit en ten nimmer uit mijn mond zou horen en wat Harm ook zeker niet verkondigt. En toen we het hadden over vakanties, klaagde ze dat wij altijd ‘pauperreizen’ maken. De reden? We reizen veel door Europa, in plaats van intercontinentaal.
Lees ook: Leuk schoolreisje: ‘Na de lunch had hij al geen droge broek meer over’
Af en toe komen er vriendinnetjes bij ons spelen. Dan merk ik aan hun toon dat dit soort uitspraken bij hen vandaan komen. Ik vind het verschrikkelijk: zo erg zelfs, dat ik overweeg om mijn dochter straks naar een middelbare school buiten ’t Gooi te sturen. Dan maar elke dag halen en brengen. Mijn enige bezwaar is dat ik zeker weet dat mijn dochter ontroostbaar gaat zijn. Maar wat ik er anders aan kan doen? Ik heb geen idee…”
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
