Het is makkelijk oordelen, over andere moeders die het schijnbaar zo goed voor elkaar hebben, vindt Tanya Sharma. Moeders zoals zij, bijvoorbeeld, met gezonde kinderen, een eigen bedrijf en flexibele uren. Maar niemand ziet wat dat werkelijk inhoudt, of hoe ze dat heeft bereikt.
Lees verder onder de advertentie
Ze voelt de blikken, schrijft Tanya op ScaryMommy, elke ochtend dat ze haar bijna tienjarige tweeling naar school brengt, en elke twee middagen per week waarop ze niet naar de buitenschoolse opvang hoeven. ‘Ik ben de moeder over wie iedereen praat’, denkt ze.
Lees verder onder de advertentie
‘Wanneer ik ’s ochtends op hakken en in de make-up de klas inloop, zien buitenstaanders geen vrouw die uit het niets een bedrijf heeft opgebouwd. Die vijf jaar worstelde om zwanger te worden, zich als één van de weinige donkere vrouwen staande probeert te houden in een mannenwereld, en ’s avonds laat doorwerkt omdat haar werk dat nu eenmaal van haar vraagt. Ik krijg op de twee dagen dat ik thuis ben voor mijn kinderen meer werk voor elkaar in vier uur dan de meeste mensen in acht, maar voel me schuldig op de overige drie dagen, wanneer mijn kinderen pas na zessen thuiskomen.’
Vooruit koken op zondag
Mensen zien niet hoe ze op zondagen vijf uur in de keuken staat om vers vooruit te koken voor de komende week, denkt ze. Hoe ze onderweg naar avondverplichtingen in de auto haar werkmail nog beantwoordt en de volgende ochtend om acht uur ’s ochtends al doodmoe in de sportschool staat, omdat dat nu eenmaal het enige moment is waarop ze een gaatje kan vinden in haar agenda.
Lees verder onder de advertentie
‘Al die momenten vol onzekerheid en twijfel als moeder, werkgever, echtgenote, dochter, zus en vriendin – die ervaar ik óók’, schrijft Tanya. ‘Anderen roepen wel hoe makkelijk ik het heb, met mijn eigen zaak, flexibele uren en een baan waarin ik dolgelukkig ben, maar niemand ziet wat ik ervoor moest doen om hier te komen.’
Van fulltime moeder – ‘de zwaarste baan ooit’ – stapte ze over naar fulltime werkgever, toen haar kinderen naar de basisschool gingen. ‘Na vier jaar thuis zijn met mijn tweeling moest ik wel: ik verloor mezelf compleet, als thuisblijfmoeder.’ Het moederschap kwam haar bepaald niet aanwaaien, dus toen ze eindelijk kinderen kreeg, werd dat haar volledige identiteit, legt ze uit.
Lees verder onder de advertentie
Diep respect voor vrouwen die dat volhouden, benadrukt ze. Maar degenen onder hen die over haar praten, realiseren zich niet welke weg ze heeft afgelegd, denkt Tanya. Dat ze met de overgave waarmee ze zich in het moederschap stortte, niemand een dienst bewees. ‘Mijn gezin verloor daardoor namelijk de sterke, dynamische vrouw die ik eigenlijk ben’, zegt ze.
Ouderraad
Uiteindelijk is ze een vrouw als iedere andere, wil ze maar zeggen, en ze vindt het belangrijk dat mensen dat zien. ‘Dat ik naast mijn fulltime baan ook voorzitter ben van de ouderraad op school, bijvoorbeeld. En vrijwilligerswerk doe voor ouders die het moeilijker hebben dan ik. Mijn schijnbaar perfecte en makkelijke leven is me niet zomaar overkomen; daar heb ik keihard voor gewerkt.’ Net zoals andere moeders keihard werken voor hún levens. ‘Ik zie dat. Als zij mij echt zouden zien, zouden ze zich realiseren dat onze levens als moeders puntje bij paaltje nauwelijks van elkaar verschillen.’
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Want als je er zelf even niet uit komt, kan je wel wat hulp gebruiken. Deze week vraagt Romy (40) zich af: ‘Moet ik de juf aanspreken op haar actie, of leer ik mijn dochter dan dat ze overal mee weg kan komen?’