Beeld: Ana Bregantin
Caroline is samen met haar vriend Thijs, ouders van één kind en voelt zich compleet. Ze wil dus geen tweede kind. Maar dat hardop durven zeggen, bleek moeilijker dan ze dacht.
Caroline: “Het duurde even voordat ik het hardop durfde te zeggen. Niet omdat ik het niet zeker wist, maar omdat ik wist wat erna zou komen: het onbegrip. De opmerkingen. De blikken. Alsof ik faalde als moeder omdat ik niet wil proberen het ‘plaatje compleet’ te maken.
Ons zoontje is nu vijf. Een heerlijk, gevoelig kind met eindeloze vragen en een grote behoefte aan nabijheid. En ik ben een trotse, maar vaak overprikkelde moeder. Eentje die haar energie zorgvuldig moet verdelen om overeind te blijven. Het eerste jaar na zijn geboorte was intens. Ik vond het moederschap mooi, maar ook zwaar. Geen roze wolk, eerder een grijze mist met lichtpuntjes.
Toch bleef de vraag komen, steeds weer: ‘Wanneer komt de tweede?’ Alsof het bij één kind houden niet echt telt. Alsof ik egoïstisch ben, lui of mijn kind tekortdoe. Terwijl ik juist zo bewust voor hem kies. Hij verdient een moeder die er kan zijn: mentaal, fysiek en emotioneel. En ik weet van mezelf: als ik opnieuw door die babytijd moet, dan raak ik mezelf kwijt. En dat wil ik hem niet aandoen.
Soms twijfel ik. Niet omdat ik het echt wil, maar omdat ik bang ben voor spijt. Spijt dat ik hem geen broer of zus geef. Spijt dat ik iets mis wat anderen als het grootste geluk omschrijven. Maar dan zie ik hem lachen, met vriendjes spelen en zichzelf leren vermaken. Hij mist niets. En ik voel: dit klopt voor ons.
Het is soms een eenzaam pad, dit bewust bij-één-kind-blijven. Vriendinnen praten over duo-kinderwagens, babykleertjes voor de tweede keer kopen en langer zwangerschapsverlof dan de eerste keer. Ik luister en glimlach, maar ik voel geen verlangen. Alleen een soort schuldgevoel dat ik niet meedoe. Tot ik laatst voor het eerst tegen een vriendin zei: ‘We blijven bij één. Dat is genoeg voor ons.’ En ze antwoordde alleen maar: ‘Mooi.’
Ik wens dat elke moeder zich dat mag realiseren: dat ‘meer’ niet altijd beter is. Dat kiezen voor jezelf óók kiezen voor je kind kan zijn. En dat moederschap niet zit in het aantal kinderen, maar in de liefde die je geeft. Dat is voor iedereen anders. En voor ons is één precies goed.”
Actrice Anouk Maas heeft bewust gekozen voor het alleenstaand moederschap. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
Marit Brugman, de partner van YouTuber Dylan Haegens, heeft via Instagram een hartverscheurende post gedeeld. In een open en emotioneel bericht deelt Marit het verdrietige nieuws dat ze een miskraam heeft gehad.
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
