Dat mensen haar vragen wie haar favoriete kind is, nu ze ‘eindelijk’ een dochter heeft gekregen, vindt blogger Colleen Dilthey Thomas onbegrijpelijk. ‘Ze denken automatisch dat zij mijn favoriet is, omdat ik een vrouw ben.’
‘Ik hoop voor je dat het een meisje is’, zeiden mensen tegen Colleen bij iedere zwangerschap. ‘Alsof ik niet compleet zou zijn zonder dochter’, zegt ze. ‘Maar des te vaker ik het hoorde, des te meer ik daar gek genoeg in ging geloven. Het was zelfs zo erg dat ik na een tijdje professionele hulp moest zoeken.’
Maar naar mate de tijd verstreek, leerde Colleen dat er niets ‘mis’ met haar was. ‘Ik kreeg achter elkaar drie zoons en voelde meer liefde voor ze dan ik ooit had gevoeld.’
Gewoon een baby
Haar vierde kind werd echter een dochter. Colleen: ‘Mensen bleven zeggen dat ze hoopten op een meisje. Dat vond ik kwetsend voor mijn jongens. Het zorgde ervoor dat ze zich minder voelden en onzeker.’
Na de geboorte was er niets anders dan bij haar eerste drie kinderen, vertelt ze. ‘Natuurlijk, dit was een meisje. Maar ik voelde dezelfde opluchting dat ze gezond was. Ik hield op slag van haar, net als bij mijn jongens, maar niet méér. Ze was een baby, net als zij.’
Verrijking
Nu haar gezin compleet is, krijgt Colleen regelmatig de vraag wie haar favoriete kind is. Ook die vraag kan ze niet begrijpen. ‘Mensen denken dat mijn dochter mijn favoriet is, omdat ik een vrouw ben. Maar dat is zo’n onzin. Ik hou evenveel van mijn kinderen en wil ook dat ze zich even geliefd voelen. En ja, als moeder speel ik liever met poppen, maar ze zijn niet belangrijker dan hagedissen of LEGO.’
Volgens Colleen wordt je leven sowieso verrijkt door het moederschap, of je nou een zoon of een dochter krijgt. ‘Ik vind het fantastisch om moeder te zijn. Maar een jongensmoeder, of meisjesmoeder? Ik ben geen van beide – ik ben gewoon een moeder.’
Lees ook:
'Ik wilde liever een meisje' >
