Beeld: Getty Images
Dat mensen haar vragen wie haar favoriete kind is, nu ze ‘eindelijk’ een dochter heeft gekregen, vindt blogger Colleen Dilthey Thomas onbegrijpelijk. ‘Ze denken automatisch dat zij mijn favoriet is, omdat ik een vrouw ben.’
‘Ik hoop voor je dat het een meisje is’, zeiden mensen tegen Colleen bij iedere zwangerschap. ‘Alsof ik niet compleet zou zijn zonder dochter’, zegt ze. ‘Maar des te vaker ik het hoorde, des te meer ik daar gek genoeg in ging geloven. Het was zelfs zo erg dat ik na een tijdje professionele hulp moest zoeken.’
Maar naar mate de tijd verstreek, leerde Colleen dat er niets ‘mis’ met haar was. ‘Ik kreeg achter elkaar drie zoons en voelde meer liefde voor ze dan ik ooit had gevoeld.’
Haar vierde kind werd echter een dochter. Colleen: ‘Mensen bleven zeggen dat ze hoopten op een meisje. Dat vond ik kwetsend voor mijn jongens. Het zorgde ervoor dat ze zich minder voelden en onzeker.’
Na de geboorte was er niets anders dan bij haar eerste drie kinderen, vertelt ze. ‘Natuurlijk, dit was een meisje. Maar ik voelde dezelfde opluchting dat ze gezond was. Ik hield op slag van haar, net als bij mijn jongens, maar niet méér. Ze was een baby, net als zij.’
Nu haar gezin compleet is, krijgt Colleen regelmatig de vraag wie haar favoriete kind is. Ook die vraag kan ze niet begrijpen. ‘Mensen denken dat mijn dochter mijn favoriet is, omdat ik een vrouw ben. Maar dat is zo’n onzin. Ik hou evenveel van mijn kinderen en wil ook dat ze zich even geliefd voelen. En ja, als moeder speel ik liever met poppen, maar ze zijn niet belangrijker dan hagedissen of LEGO.’
Volgens Colleen wordt je leven sowieso verrijkt door het moederschap, of je nou een zoon of een dochter krijgt. ‘Ik vind het fantastisch om moeder te zijn. Maar een jongensmoeder, of meisjesmoeder? Ik ben geen van beide – ik ben gewoon een moeder.’
Lees ook:
‘Ik wilde liever een meisje’ >
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Je kunt nog zo’n perfecte ouder willen zijn, maar uiteindelijk stuntelt iedereen maar wat aan.Toch zijn er een paar basislessen waarvan
Francesca, een van de jonge deelnemers uit het programma Niet Klein Te Krijgen, is overleden. Het verdrietige nieuws werd gedeeld op het Instagramaccount van het programma, bij een foto van Francesca op een skateboard.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
“Je krijgt er zoveel voor terug”, zeggen we vaak met sarcasme. Maar voor de gezinnen uit de populaire televisieserie Een Huis Vol klopt die uitspraak eigenlijk best aardig. De kinderbijslag die zij jaarlijks op hun rekening bijgeschreven krijgen is niet mis.
