Blogger Ashleigh Wilkening is met haar drie kinderen de gelukkigste moeder ooit. En toch voelt ze zich weleens schuldig, want waarom wilde ze er na twee kinderen nóg een kind bij?
‘Na mijn eerste bevalling had ik de luxe om al mijn tijd en energie in één kind te steken’, schrijft ze. ‘Maar nu ik drie kinderen heb, kan dat niet meer: er is altijd iemand die mij nodig heeft en als er op hetzelfde moment twee kinderen wanhopig om mijn aandacht vragen, krijg ik het gevoel dat ik faal. Ik heb maar twee handen en het is onmogelijk om overal te zijn.’
Ashleigh voelt zich schuldig als ze haar jongste verzorgt en haar oudste vraagt of ze met hem komt spelen. Of als ze haar oudste helpt met zijn huiswerk en de middelste roept of ze mee kan bouwen aan een fort. ‘En wat ik het ergste vind? Als mijn zoon vraagt of ik hem wil dragen, maar ik mijn handen vol heb met iets of iemand anders.’
Lees verder onder de advertentie
‘Gezegend’
Elke dag voelt als een intensieve jongleeract. Ashleigh hoopt dat dit minder wordt naarmate haar kinderen ouder, minder veeleisender en onafhankelijker worden. ‘Tot die tijd zullen mijn man en ik alles doen wat in onze macht ligt. En wanneer mijn zoon vertelt hoeveel hij van z’n zusje houdt, of zegt dat-ie z’n broer mist op school, word ik eraan herinnert dat we het zo slecht nog niet doen. Zodra ik mijn kinderen samen zie spelen, verdwijnt dat schuldgevoel direct. Want wat zijn we eigenlijk gezegend dat we elkaar hebben.’
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Niets is zo ongemakkelijk als onbedoeld een gesprek horen dat niet voor jouw oren bedoeld is. Het overkwam Ava, die per ongeluk een telefoongesprek van haar schoonmoeder meeluisterde.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (7) en dochter (9) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kinderfeestjes zijn vaak een bron van plezier, maar soms nemen die verrassingen wel heel bizarre vormen aan. Je stuurt je kind vrolijk naar een feestje, en wat krijg je terug? Een huisdier. Het overkwam Saïda.