Als ouder wil je maar één ding: dat je kind vertelt wat er écht speelt. Waarom het zo stil is na school, waarom de wiskundetoets mislukte, of waarom het steeds botst met die ene vriend(in)… Maar je kind laten praten is zo makkelijk nog niet. Of toch wel?
Lees verder onder de advertentie
En dus ga je er goed voor zitten. Grote kop thee erbij, volle focus. Tijd voor een goed gesprek. Maar wat krijg je? “Weet ik niet.” “Laat maar.” “Is niks.”
25 x 1 minuut
Herkenbaar? Kinderpsycholoog J. Timothy Davis snapt je frustratie. En hij heeft een tip die je makkelijk kunt toepassen: de ‘25 x 1 minuut’-regel. Oftewel: géén lang gesprek vol vragen, maar kleine, losse momentjes waarin je iets lospeutert – en dat telkens een beetje verder opbouwt.
Je voert geen zwaar gesprek van dertig minuten, maar houdt het luchtig en kort – denk: drie tot acht minuten. Doe dit tijdens het tandenpoetsen, op de achterbank of bij het naar bed brengen. Momenten waarop je kind al half in chill-modus zit en de muur omlaag is.
Bijvoorbeeld: Jij: “Ik kreeg een mailtje van je juf. Je doet je wiskundehuiswerk niet. Wat is er aan de hand?” Kind: “Gewoon. Wiskunde is stom.” Einde gesprek. Laat het. Niks forceren. Gewoon laten bezinken. En een dag later: Jij: “Ik zat te denken aan wat je zei over wiskunde. Ik vond dat vroeger ook moeilijk.” Kind: “Ja, want je moet alle stappen laten zien. Zo irritant.”
Lees verder onder de advertentie
Bam. Je weet ineens: het ligt niet aan de sommen, maar aan het moeten ‘bewijzen’ wat je doet. En dat krijg je waarschijnlijk dus nooit boven water met een preekmoment vol frustratie.
Waarom dit werkt?
Je kind raakt niet overprikkeld.
Je bouwt vertrouwen op.
Je leert echt wat er speelt.
Kleine gesprekjes. Grote impact. Dus mama, laat die mega preek maar zitten. Drie minuutjes op de achterbank zijn soms alles wat je nodig hebt.
Als we dan toch bezig zijn, deze opvoedexpert onthult 5 geheimen van ouders met succesvolle kinderen. Lees en leer, hier.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.