Beeld: Canva
Een moeder die bevalt van het kindje van een ándere vrouw, zonder het te weten. Klinkt als een Netflix-drama, maar dit gebeurde echt in een IVF-kliniek in Brisbane. Een embryo-wissel. Per ongeluk.
Volgens de kliniek ging het om een menselijke fout, ondanks een reeks veiligheidsstappen. Oeps is in dit geval een understatement – want de impact op álle betrokkenen is enorm. Ook in Amerika is dit al meerdere keren gebeurd. Logisch dus dat veel mensen zich afvragen: hoe vaak gaat dit fout? En kan het worden voorkomen?
Steeds meer mensen krijgen later kinderen en hebben daar hulp bij nodig. IVF en ICSI zijn bekende behandelmethoden waarbij eicellen en zaadcellen in het lab worden samengebracht. Ook singles, lesbische stellen en vrouwen die hun eicellen willen invriezen, maken steeds vaker gebruik van deze technieken. In 2022 vonden er in Australië meer dan 100.000 vruchtbaarheidsbehandelingen plaats. Dat is ruim 25 procent meer dan in 2017. En als iets groeit, groeit ook de kans op fouten.
In Australië is de IVF-wereld streng gereguleerd, zo valt te lezen in het artikel van The Conversation. Klinieken moeten een licentie hebben en zich houden aan protocollen voor identificatie, opslag en verslaglegging. Alles moet worden geregistreerd – van zaadcellen tot embryo’s.
Toch ging het mis. En dit roept de vraag op: hoe veilig is een IVF-lab eigenlijk, als zelfs met al die regels een embryo in de verkeerde moeder terechtkomt?
Er zijn geen wereldwijde cijfers over IVF-fouten. We horen er alleen over als het groot genoeg is om het nieuws te halen. Zoals:
En ja, er zijn rechtszaken geweest. Zoals de moeder in de VS die na de geboorte van een donker kindje ontdekte dat er een embryo-wissel was gebeurd. Uiteindelijk gaf ze het jongetje op, bang voor een juridische strijd met de biologische ouders, die ze niet kon winnen. Heftig voor alle betrokkenen. In de VS is rapporteren niet verplicht. Dus hoeveel fouten er écht zijn? Niemand die het weet.
In theorie: ja. In de praktijk? Het blijft mensenwerk. En mensen maken fouten. Een goed onderzoek moet uitwijzen: was er genoeg personeel? Was er voldoende training? Was het protocol te ingewikkeld of juist te los? Sommigen pleiten ervoor om – net als in het VK – de fouten en lessen openbaar te maken in een jaarlijks rapport. Niet om te wijzen, maar om vertrouwen terug te winnen.
Want als het om IVF gaat, wil je geen twijfel. Geen foutje. Geen “oeps”. Alleen zekerheid. En als het dan tóch misgaat? Dan moet je tenminste weten dat alles eraan is gedaan om het te voorkomen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Mieke van Dam (31) zit bepaald niet stil. Tussen de luiers, speeltuinbezoekjes en nachtelijke knuffels door creëerde ze Eau de Mique: een wasparfummerk dat draait om herinneringen, rust en een vleugje luxe in de chaos van het moederschap. Wij spraken Mieke erover.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
