Kiki Rigters (Kee & Kee)
Ze is ruim 41 weken zwanger, dus Sophie Milzink mag bijna haar baby in haar armen sluiten. Dan komt de volgende grote beslissing die ze moet maken: laat ze haar dochter wel of niet op social media zien?
Sophie: “Van de moedermaffia heb ik weinig last gehad. Misschien omdat ik niet zoveel over mijn zwangerschap deel op social media waar je echt iets van kunt vinden. Ja, ik dans nog veel, daar krijg ik weleens opmerkingen over: ‘Je kind zit in de centrifuge!’ of: ‘Dat kan niet goed zijn voor de baby.’ Ik lach daar maar om. Maar ik merk wel dat ik het spannend vind dat iedereen straks iets gaat vinden als ze er eenmaal is.
Ik wil haar beschermen, maar ook niet verbergen. Ze zal toch een heel groot onderdeel van mijn leven zijn, maar zie mezelf niet als momfluencer en ga ook zeker geen kindvlogger van haar maken. Zoals ik het nu zie, wil ik de dingen waar mensen hun ongevraagde en ongezouten mening over kunnen geven voor mezelf houden. Zoals hoe ik het aan wil pakken met de borstvoeding of waar ze uiteindelijk slaapt. Dat gaat anderen eigenlijk niets aan.
Gelukkig heb ik vriendinnen bij wie ik wél mijn vragen kwijt kan. Ies (Iris Enthoven) en Nina (Warink) en ik waren tegelijk zwanger en kunnen over alles praten wat speelt. Iris was als eerste aan de beurt, dus zij loopt al wat voor en vogelt het alvast uit. Dat is fijn. Van haar neem ik graag advies aan.
Als ik hoor over slapeloze nachten, vind ik dat eerlijk gezegd best spannend. Ik weet van mezelf dat ik niet goed ga op weinig slaap. Dan word ik kribbig en ga ik snauwen, Brian waarschijnlijk ook. Maar goed, iedereen doet het en slaat zich er toch ook doorheen.
Tekst gaat verder onder de foto.
Het hoeft ook niet allemaal leuk en makkelijk te zijn. Soms moet je gewoon je schouders eronder zetten. Nu voel ik me door de hormonen heel goed en ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn als alles na de bevalling weer door de war wordt geschopt. Daarom loop ik bij de POP-poli (waar psychische begeleiding wordt geboden tijdens de zwangerschap, red.), zodat er een vangnet is als het niet goed zou gaan. Het is fijn om te weten dat er hulp is. Dat geeft rust. Want als ik íets geleerd heb de afgelopen jaren, is het dat je er nooit alleen voor hoeft te staan.”
Sophie vertelde eerder al hoe ze van echo naar echo leefde telkens van het ergste uitging. Je leest het hier.
Dit interview komt uit de Kek Baby x Etos special.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Ava Tamar (34) heeft een driehoeksrelatie met Floris (37) en Becca (26) en een relatie met Amanda (30). Alina (6), de dochter van Floris, en Tamar (1), de zoon van Becca, zijn een belangrijk onderdeel van haar leven. Ava Tamar is intimiteitscoach.
