Anouk Maas over solo moederschap: ‘Ik wist dat ik het alleen kon, maar niet iedereen begrijpt het’

Anouk Maas Fotografie: Kiki Rigters (Kee & Kee)
Kimberley van Heiningen
Kimberley van Heiningen
Leestijd: 4 minuten

Het is anno 2025 geen novelty meer, een vrouw die solo haar kinderen grootbrengt, toch blijft het idee van een kerngezin hardnekkig. Actrice Anouk Maas (38) is in verwachting van haar eerste kindje. Ze koos bewust voor het solomoederschap.

Lees verder onder de advertentie

Anouk Maas: “De keuze om bewust alleen voor een kindje te gaan is een proces van een paar jaar geweest. Het gevoel – ik wil een kind baren – was heel sterk, maar kwam op latere leeftijd. Op mijn 34e begon het te kriebelen. Lang was ik vooral gefocust op mijn carrière. Toch zag ik het me altijd al alleen doen, een kind opvoeden. Mijn laatste lange relatie liep stuk en ook de kinderwens was daar onderdeel van. Die ene man bleef uit, dus moest ik nadenken: kan het ook zonder? Natuurlijk wil ik ooit gelukkig zijn in de liefde, maar mijn verlangen was te sterk om daarop te wachten. Daarbij wil ik alleen samen zijn met een man of vrouw die echt mijn levenspartner is, niet vanwege de biologische klok.

Lees verder onder de advertentie

Onzekerheid

Voorzichtig vertelde ik mijn omgeving over mijn plannen. Niet te veel, niet aan iedereen. Eerst moest ik zelf alles op een rijtje krijgen: hoe combineer ik het moederschap met werk? Red ik het financieel? Kies ik een donor, en hoe betrokken moet die zijn? In die vragen zat de onzekerheid. Dat ik met alle liefde een kindje op de wereld kan zetten en alleen kan opvoeden, dat wist ik gewoon. Dat gevoel is zo sterk. Toch was het best een eenzaam proces. Niet iedereen begrijpt het helemaal. Tijdens het inseminatietraject was het lastig om niet in een tunnelvisie te belanden. Iedere maand was er maar één vraag: is het al gelukt? Wat ga ik doen als het na een jaar nog niet zo is? Gelukkig raakte ik voor die tijd zwanger.

Lees verder onder de advertentie

Contact donor

Ik koos uiteindelijk voor contact donor. Dit betekent dat de biologische vader een aantal contactmomenten heeft met het kind. Mijn omgeving vindt de keuze bij me passen, al moesten mijn ouders – toch een andere generatie – flink wennen. Toch heb ik het geluk van een groot vangnet om me heen: vrienden en familie springen graag bij waar nodig. Daarom voelt het woord ‘alleenstaand’ voor mij niet passend. Het woord ‘alleen’ roept toch een bepaalde reactie op. ‘Is het niet gelukt in de liefde?’ Of: ‘Oh wat stoer.’ En dan valt het stil. Solomoeder klinkt zachter, neutraler, nodigt uit tot een open gesprek.

Lees verder onder de advertentie

Lieve reacties

Toen ik mijn zwangerschap online bekendmaakte, werd ik overspoeld met lieve reacties. Het was overweldigend. Ik had niet verwacht dat het zo’n groot ding zou zijn. Dan merk je dat de maatschappij niet is ingericht op het solomoederschap, terwijl ik niet de eerste en zeker ook niet de laatste vrouw ben die deze keuze maakt. Mijn inbox stroomde vol met berichten van vrouwen in hetzelfde proces. Die ook eenzaam waren in het traject of niet wisten waar ze moesten beginnen. Daaruit ontstond een waardevol netwerk, zowel in dm’s als een WhatsAppgroep, waarin we onze ervaringen delen. Daaruit put ik ook kracht op de momenten dat ik het even niet meer weet. Dan contact ik een van de dames uit hetzelfde schuitje: voor elke situatie is er wel iemand.

Andere norm

Onze norm als solomoeders is anders, en dat voelt goed. Ik geniet ervan niet te hoeven overleggen over de opvoeding. Natuurlijk mis ik soms een sparringpartner. Daarom is mijn note to self: actief sparringpartners opzoeken als ik behoefte heb aan ventileren. Ja, het is een solokeuze, maar ik hoef het niet alleen te doen. Zo gaat er een vriendin mee naar de zwangerschapscursus en zij zal, naast de doula en de verloskundige, ook bij de bevalling zijn.

Lees verder onder de advertentie

Natuurlijk zal het niet altijd makkelijk zijn. Er zullen tranen zijn. Soms maak ik me zorgen over mijn carrière. Maar ik vertrouw op mijn eigen kracht en het proces. Hoe goed je het leven ook plant, uiteindelijk loopt het altijd anders. En ik? Ik sta honderd procent achter deze keuze en ben ontzettend trots op de vorm die mijn leven nu krijgt.”

Ook Tamara Elbaz vertelde openhartig over het solo moederschap: ‘Ik bel nooit iemand voor hulp, ik wil zelf voor mijn kind zorgen’. Je leest haar verhaal hier.

Dit interview en meer verhalen van bekende single moms is te lezen in het zomerboek van Kek Mama, dat nu in de winkel ligt.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken