Een bevalling is een rollercoaster van emoties. Niet alleen voor moeders. Ook vaders staan vaak met klamme handjes in de verloskamer. Wij vroegen tien mannen naar hun meest eerlijke – en soms hilarische – gedachten tijdens de bevalling.
Voor moeders én vaders is een bevalling een unieke ervaring. Waar moeders in volle focus de klus klaren, staan vaders ernaast: aanmoedigend, maar stiekem ook met klotsende oksels en trillende handen. Maar wat spookt er nou écht door het hoofd van een aanstaande vader op het moment suprême? Deze tien vaders geven eerlijk antwoord.
Jeroen (34): “Je kent die filmscènes waarin de vader heel kalm zegt: ‘Je doet het geweldig, schat.’ Dat was ik dus níet. Ik zei wel steeds dat ze het goed deed, maar mijn stem sloeg elke keer over. Toen ze naar me keek en zei dat ik witter was dan een laken, wist ik dat mijn pokerface was mislukt.”
Kevin (33): “Ik had me voorgenomen om tijdens de bevalling alleen haar hand vast te houden en niet te kijken naar wat er zich daaronder afspeelde. Maar toen zei de verloskundige: ‘Het hoofdje is zichtbaar!’ en ik kon het niet laten. Wat ik zag, was magisch… en een beetje eng. Maar zodra ons kindje er helemaal uit was, dacht ik: ‘Wow, dit is het mooiste wat ik ooit heb gezien.’ Achteraf ben ik blij dat ik gekeken heb.”
Raoul (33): “Om vijf uur ‘s ochtends dacht ik: ‘Koffie helpt me scherp te blijven.’ Domste beslissing ooit. Ik stond daar uren met een blaas die op knappen stond, maar durfde het niet te zeggen. Toen ik uiteindelijk vroeg of ik even mocht plassen, kreeg ik een dodelijke blik van m’n vrouw.”
Harald (47): “Het moment dat ik onze zoon zag, wist ik door de spanning niet of ik moest lachen of huilen. Het leek alsof hij net uit een potje gelatine kwam. Ik dacht: ‘Daar is mijn mannetje, maar hoe ga ik dit bijzondere moment ooit aan mijn vrienden uitleggen?’ Nu ik vader ben weet ik dat je dit gevoel niet kunt uitleggen.”
Pepijn (36): “Mijn vrouw kermde van de pijn en ik dacht: ‘Ik moet helpen, maar hoe?!’ De verloskundige vroeg of ik haar rug wilde masseren, maar toen ik dat deed, beet ze bijna mijn hand eraf. Ik dacht: ‘Oké, blijf gewoon staan en hou je mond.’ Dat was mijn strategie voor de rest van de bevalling.”
Alec (29): “Halverwege de bevalling begon ik enorm te zweten. Mijn T-shirt plakte aan mijn rug en ik voelde me vies. Ik dacht: ‘Had ik niet even een extra shirt in de vluchttas kunnen stoppen?’ Maar ja, wie denkt daar nou aan op zo’n moment? Mijn vrouw heeft er niks van gemerkt, dus missie geslaagd.”
Toon (44): “Op het moment dat mijn vrouw keihard aan het persen was, dacht ik: ‘Waarom doen we alsof dit normaal is? Dit is superheldenkracht!’ Ik zag haar pijn en dacht alleen maar: ‘Ik ben trots, maar ik voel me ook schuldig dat alleen zij dit moet doorstaan en niet ik.’ Respect voor alle moeders!”
Bardo (37): “Het moment dat ze begon te persen, veranderde ze. Ze was ineens zó krachtig! Ik kon alleen maar denken: ‘Dit is de vrouw met wie ik mijn leven wil delen’. Niet dat ik dat niet al wist, maar tijdens die bevalling werd het gewoon nog duidelijker.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.
