Koken, schoonmaken, helpen met huiswerk en doktersafspraken plannen: blogger Lauren deed altijd álles zelf thuis en onbewust sloot ze haar man hierdoor buiten. Nu heeft ze daar spijt van.
‘Als mijn man vroeg of hij ergens mee kon helpen, verwachtte ik van ‘m dat hij uit zichzelf initiatief zou nemen’, schrijft Lauren. ‘Mijn vader stopte op jonge leeftijd met werken en deed alles thuis. Hierdoor dacht ik dat alle mannen wel wisten hoe om te gaan met het ouderschap.’ Daarbij liet Lauren haar partner niet altijd toe: hij wist niet hoe bepaalde dingen moesten, omdat ze hem nooit bij het proces betrok. ‘Waarom niet? Omdat ik bang was dat hij het niet goed zou doen.’ En was Laurens man een keer alleen met hun zoon, dan controleerde ze alles. ‘Heeft-ie wel genoeg water gedronken? Kreeg hij twee koekjes voor het avondeten?!’
Tot het haar op een dag te veel werd: ze voelde zich alleen, kon de enorme verantwoordelijkheid niet meer aan en als er iets fout ging, had ze altijd het gevoel dat het háár schuld was. Lauren: ‘Dit was voor mij een openbaring. Mijn verwachtingen tegenover hem waren veel te hoog. Ik hoopte dat hij zou begrijpen wat ik nodig had zonder dat ik iets aan ‘m hoefde te vragen. Ik wilde dat hij mijn uitputting, frustratie en angst voelde zonder dat ik er zelf over moest beginnen, maar eigenlijk moest ik hem gewoon niet buitensluiten. Hij wilde me namelijk wel helpen, maar hij wist gewoon niet hoe.’
Lees verder onder de advertentie
‘Sterke punten’
Nu Lauren en haar man veel beter samenwerken, is dat voor haar een verademing. ‘Het zal mijn man een worst wezen of de kleding van onze zoon wel bij elkaar past, en ook maakt hij zich niet druk over of ons kind wel genoeg heeft gedronken, maar hij heeft andere kwaliteiten: hij geeft advies over vriendschap, leest veel voor en gaat samen met ons kind naar doktersafspraken. En door deze sterke punten van elkaar te herkennen, brengen we de het ouderschap in balans.’
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]