Haar dochter was snel zindelijk, bij haar zoon duurde het langer. Maar bij geen van beide heeft blogger Amber Leventry er druk achter gezet. ‘Ik wachtte tot mijn kinderen er klaar voor waren.’
Lees verder onder de advertentie
Na de geboorte van onze tweeling, had ik ineens drie kinderen in de luiers’, vertelt Amber op haar blog. ‘Dat was pittig. Toch voelde ik nooit de behoefte om ze te dwingen tot zindelijkheidstraining.’
Ze kent genoeg ouders die hun kind op een potje zetten of zonder luier lieten rondlopen, in de hoop dat hij snel zindelijk zou worden. ‘Maar ik stond er heel relaxed in’, zegt Amber. ‘Ik wachtte gewoon tot mijn kinderen er klaar voor waren.’
Frustrerend
Iedereen weet dat peuters ontzettend koppig kunnen zijn. Amber: ‘Niet gek dus dat ze helemaal geen zin hebben om op zo’n potje te gaan zitten. Het heeft geen zin om te proberen dat te veranderen, want dan wordt zindelijkheidstraining een frustratie voor hem én voor jou.’
Haar oudste dochter kreeg op een gegeven moment vanzelf interesse, legt ze uit. ‘Dat was vlak nadat de tweeling was geboren. Ik kocht een minipotje en moedigde haar aan om daar soms op te gaan zitten, maar wat vooral hielp is het dragen van ondergoed dat ze zelf had uitgekozen.’
De eerste paar weken herinnerde Amber haar dochter er vaak aan om het potje te gebruiken. ‘Soms gebruikte ik snoepjes om haar te motiveren als ze terughoudend was, maar ik heb haar nooit gedwongen om haar het toilet te gaan. En ja, er waren ongelukjes. Maar er was nooit een machtsstrijd.’
Geduld
Bij haar zoon daarentegen ging het moeilijker. ‘Hij wilde op het gewone toilet, eerst met kleding aan en daarna naakt. Het kostte hem een tijdje om uit te zoeken hoe het werkte. En dat vond ik prima – de boel forceren, alleen maar omdat ik besloot dat hij klaar zou zijn met zijn luiers, had geen zin gehad.’
Lees verder onder de advertentie
Een kwestie van geduld dus, volgens Amber. ‘Zindelijkheidstraining is soms lastig en vermoeiend. En houd er rekening mee dat je kind een terugval heeft of ’s nachts een ongelukje. Maar blijf hem aanmoedigen, want uiteindelijk komt hij er vanzelf.’
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]