Haar dochter was snel zindelijk, bij haar zoon duurde het langer. Maar bij geen van beide heeft blogger Amber Leventry er druk achter gezet. ‘Ik wachtte tot mijn kinderen er klaar voor waren.’
Lees verder onder de advertentie
Na de geboorte van onze tweeling, had ik ineens drie kinderen in de luiers’, vertelt Amber op haar blog. ‘Dat was pittig. Toch voelde ik nooit de behoefte om ze te dwingen tot zindelijkheidstraining.’
Ze kent genoeg ouders die hun kind op een potje zetten of zonder luier lieten rondlopen, in de hoop dat hij snel zindelijk zou worden. ‘Maar ik stond er heel relaxed in’, zegt Amber. ‘Ik wachtte gewoon tot mijn kinderen er klaar voor waren.’
Frustrerend
Iedereen weet dat peuters ontzettend koppig kunnen zijn. Amber: ‘Niet gek dus dat ze helemaal geen zin hebben om op zo’n potje te gaan zitten. Het heeft geen zin om te proberen dat te veranderen, want dan wordt zindelijkheidstraining een frustratie voor hem én voor jou.’
Haar oudste dochter kreeg op een gegeven moment vanzelf interesse, legt ze uit. ‘Dat was vlak nadat de tweeling was geboren. Ik kocht een minipotje en moedigde haar aan om daar soms op te gaan zitten, maar wat vooral hielp is het dragen van ondergoed dat ze zelf had uitgekozen.’
De eerste paar weken herinnerde Amber haar dochter er vaak aan om het potje te gebruiken. ‘Soms gebruikte ik snoepjes om haar te motiveren als ze terughoudend was, maar ik heb haar nooit gedwongen om haar het toilet te gaan. En ja, er waren ongelukjes. Maar er was nooit een machtsstrijd.’
Geduld
Bij haar zoon daarentegen ging het moeilijker. ‘Hij wilde op het gewone toilet, eerst met kleding aan en daarna naakt. Het kostte hem een tijdje om uit te zoeken hoe het werkte. En dat vond ik prima – de boel forceren, alleen maar omdat ik besloot dat hij klaar zou zijn met zijn luiers, had geen zin gehad.’
Lees verder onder de advertentie
Een kwestie van geduld dus, volgens Amber. ‘Zindelijkheidstraining is soms lastig en vermoeiend. En houd er rekening mee dat je kind een terugval heeft of ’s nachts een ongelukje. Maar blijf hem aanmoedigen, want uiteindelijk komt hij er vanzelf.’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.