‘Waarom ik mijn kind naar de opvang breng terwijl ik thuis werk’

Anne Broekman

9 juli, 2018 - 09:59

Leestijd: 2 minuten

Scary Mommy-blogger Maegan Slowakiewicz schrijft hoe ze haar 2,5 jaar oude zoontje voor het eerst wegbrengt naar de kinderopvang: ‘Toen ik wegreed, met de school verdwijnend in mijn achteruitkijkspiegel, voelde dat zo ontzettend verkeerd. Maar in de daarop volgende uren werd die eerste paniek vervangen door onze nieuwe modus: het voelde normaal en goed. Voor het eerst sinds maanden kon ik mijn babydochter een-op-een aandacht geven. Als zij sliep, kon ik werken. Ik kon koffie drinken terwijl die nog steeds warm was. Ik kon eindelijk even ontspannen.’

Lees ook
KIND: Amerikaanse moeder is kritiek op actieve dochter zat

Schuldgevoel

Uiteraard werd ze wel geplaagd door schuldgevoelens: zou ze het hier niet een stuk moeilijker mee moeten hebben? Maegan praat erover met andere moeders. Tot haar verbazing hoort ze dat deze moeders vaak kritiek krijgen op hun beslissing om hun kind naar de opvang te sturen: ‘Andere mensen zeggen dingen als: ‘Waarom breng je je kind naar een dagverblijf terwijl je zelf thuis bent?’ En: ‘Is het niet beter voor ze om thuis bij jou te zijn in plaats van bij vreemden?’ Het maakt me verdrietig dat andere moeders zo veroordeeld worden. Iedereen maakt een andere reis in het moederschap, en niemand moet een ander zo veroordelen.’

Wees aardig

Maegan staat nog steeds achter haar beslissing: ‘De school is fantastisch, hij vindt zijn leraar en vriendjes zo geweldig dat hij meteen de klas in rent en ik hem moet smeken om een kus. Hij gaat een paar dagen per week en voor ons is dat de perfecte balans. Uiteindelijk vind ik dat we allemaal wel wat aardiger kunnen zijn voor elkaar. Zeg niets, tenzij een andere moeder specifiek om jouw mening vraagt. Laten we elkaar oneindig steunen, een luisterend oor bieden en bij elkaar een arm om de schouder slaan als dat nodig is.’