Ook al is de combinatie afstotelijk, de zesjarige dochter van blogger Jorrie Varney mag dragen wat ze wil. Op Scary Mommy legt de moeder uit waarom.
‘Ik ken veel moeders die zorgvuldig elke outfit voor hun kind uitzoeken, speciale shirts voor de vakantie en Halloween-kostuums kopen, maar ik ben niet zo’n moeder’, schrijft ze.
Jorrie laat haar kinderen zelf beslissen wat ze dragen, zelfs als ze op een familiefoto moeten. ‘Onze kleding is een verlengstuk van wie we zijn. Ik wil mijn kinderen grootbrengen op een manier dat ze zélf mogen kiezen hoe ze zich uiten. Ik wil niet dat ze kleding aantrekken omdat een ander het leuk vindt of iets doen alleen omdat een ander dat wil. Door ze nu al de vrijheid te geven in hun kledingkeuze, hoop ik dat doel te bereiken.’
Lees ook
De kledingkast van je kind opruimen: zo pak je het handig aan >
Haar dochter vragen om iets anders aan te trekken, voelt voor Jorrie verkeerd. ‘Haar keuzes zijn misschien niet mijn keuzes, maar dat is prima. Dus wees niet verbaasd als je me in de supermarkt ziet met een kind dat een duikbril draagt, of een kerstbroek in juli. Want zo gaat dat nu eenmaal bij ons.’
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
