‘Waarom ik babygebaren aan iedere ouder kan aanraden’
Als ik vertel dat wij de eerste twee jaar in gebaren tegen onze dochter hebben gepraat, leidt dat vaak tot verbaasde reacties. Want waarom zou je dat doen als niemand iets mankeert aan z’n oren? Heel eerlijk: drie jaar geleden zou ik waarschijnlijk precies zo hebben gereageerd. Inmiddels ben ik helemaal om en kan ik het iedere ouder aanraden.
Kristel Kwast is hoofdredacteur van Fashionchick, woont samen met Daniël en is moeder van dochter Nora. Op kekmama.nl schrijft ze over haar leven.
We zijn in aanraking gekomen met baby- en kindergebaren dankzij de crèche waar Nora nu 3 dagen per week naartoe gaat. In de babygroep (0-2 jaar) wordt hiermee gewerkt en omdat we het een interessant idee vonden zijn we er ook thuis mee aan de slag gegaan. Dat werkt ook het beste: als je kind er vaker wel dan niet aan wordt blootgesteld, pikt hij of zij het sneller op en zie je het beste resultaat.
Zo werkt het
Allemaal leuk en aardig, maar wat zijn baby- en kindergebaren eigenlijk? Om meteen alle misverstanden uit de wereld te helpen: het is anders dan de gebarentaal zoals doven en slechthorenden gebruiken. Het gaat hier om ondersteunende gebaren; het vervangt de gesproken taal dus niet maar je ondersteunt de belangrijkste woorden uit je zin(nen) met een gebaar. Mijn man gebruikte dit tijdens zijn werk in het Speciaal Onderwijs maar het kan dus ook goed bij baby’s en kinderen gebruikt worden. Waarom? Simpel: een kind kan vaak pas na 12 tot 18 maanden praten maar cognitief is het al veel eerder in staat om te communiceren. De motoriek die nodig is om te praten is nog niet voldoende ontwikkeld maar de motoriek waarmee je gebaren kunt maken wél. Met baby- en kindgebaren kun je al vanaf dat je baby 6 maanden oud is met ‘m communiceren en dat haalt veel frustratie weg. Bij het kind én de ouder.
Dág frustraties
Veel frustraties van baby’s en jonge kinderen lijken voort te komen uit iets willen maar het nog (net) niet kunnen. Zo heb ik Nora regelmatig met een rood aangelopen gezicht zien worstelen om vooruit te komen en leken haar chagrijnige buien als sneeuw voor de zon verdwenen toen ze kon kruipen. Totdat ze besloot dat ze wilde staan. Of lopen. Ik kan me voorstellen dat het met communiceren net zo werkt: je wil heel graag vertellen dat je dorst hebt maar je kunt het nog niet zeggen. Hoe fijn is het dan dat je met je vinger tegen je wang tikt en er water jouw kant opkomt?
Gebaar: Klaar
Gebaren verdwijnen als de woorden er zijn
De vraag die me het meest werd gesteld, was hoe het dan gaat als kinderen eenmaal wél kunnen praten. Gebruiken ze dan nog steeds gebaren? Het antwoord is eigenlijk simpel: een gebaar verdwijnt als ze het niet meer nodig hebben. De woorden die Nora goed kende, gebaarde ze al snel niet meer en inmiddels gebruikt ze bijna geen gebaren meer. Al zit het nog wel steeds in haar systeem. Als Nora verdrietig, moe of ziek is of niet goed uit haar woorden komt wil ze nog wel eens terugvallen op de gebaren. En wij gebruiken het soms om onze boodschap extra kracht bij te zetten of haar aandacht te trekken.
Meer informatie over baby- en kindergebaren vind je op gebarenstem.nl.
Volg ons op Facebook voor meer handige opvoedtips.