Alleenstaande moeders boeken veel vaker een vakantie met hun kinderen dan vaders, blijkt uit cijfers van reisbureaus voor alleenstaande ouders.
Lees verder onder de advertentie
“De vaders beslissen vaak last minute, maar dan zijn de reizen al uitverkocht”, zegt Marijke Onstein van Estivant tegen RTL Nieuws.
‘Gedoe’
Zo’n 70 procent van de reizen die Estivant aanbiedt, wordt door moeders geboekt. Bij Maris Life, een soortgelijke organisatie, ligt dat aantal nog hoger: op 80 procent. Eigenaar Emma Blanchard denkt dat dat vooral te maken heeft met ‘het gedoe’ dat bij een vakantie met kinderen komt kijken: “Alle tassen in je eentje inpakken, alleen naar het vliegveld of een lange autorit. Het is cliché om te zeggen, maar moeders zijn meer gewend dit soort zaken te regelen.”
Belle Derks, hoogleraar sociale wetenschappen aan de Universiteit van Utrecht, geeft Blanchard gelijk. “Uit onderzoek blijkt dat moeders vaker dan vaders de plicht voelen om het gezinsleven te organiseren. Ze zijn vaker de ‘managers’ van het gezinsleven. Bij een scheiding zitten die extra zorgtaken, en dus ook de vakantie regelen, al in het systeem.”
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.