Beeld: Shutterstock
Daphne (39), heeft een latrelatie met Martijn (niet de vader van haar kinderen) en is moeder van Bas (11) en Luuk (9). Haar zoons mogen doen wat ze willen.
“De jongens moeten douchen voor ze naar bed gaan, maar verder zijn er geen regels. Mijn woonkamer is één grote apenkooi: er staat geen eettafel of bank maar er hangen schommels, op de grond liggen kussens en kleden en de kast is om vanaf te springen. Mijn zonen mogen stoeien en gek doen. Ook omdat ze geen contact meer hebben met hun vader, vind ik het belangrijk dat ze niet te soft worden opgevoed.
Ik ben allergisch voor regels. Ik hanteer geen vaste bedtijden en Bas en Luuk beslissen zelf wat ze aantrekken. Dat betekent dat ze bijna dagelijks in een trainingspak naar school gaan, maar soms ook in piratenkleren of midden in de winter op Crocs. Ook bepalen ze zelf wat ze eten en wanneer. Natuurlijk wil ik wel dat ze vitaminen binnenkrijgen. Er ligt altijd fruit op de fruitschaal, maar als ze kerriesaus over hun broccoli of bloemkool willen is dat prima. Ik heb ook niks tegen boterhammen met pindakaas en hagelslag die ze hangend op de schommel voor de tv opeten.
Lees ook
Even geen regels: ‘Soms zitten mijn zonen gerust vijf uur achter elkaar op Fortnite’ >
De jongens gaan naar een vrije school, waar ze zich kunnen ontplooien en ontwikkelen. Ik denk dat kinderen instinctief de juiste keuzes maken. Zelf kom ik uit een streng gereformeerd gezin. Ik vluchtte al op mijn vijftiende het huis uit en heb me uitgeleefd met drugs en alcohol. Dat wil ik voor mijn zoons voorkomen door volledig de andere kant op te gaan met mijn opvoeding. Als ze een jaar of vijftien zijn, heb ik liever dat ze hier thuis hun eerst biertje drinken of blowtje nemen, dan ergens in een boerenschuur of stiekem bij een vriend.
De jongens gedijen prima. Het zijn leuke knullen die maat weten te houden en gezond opgroeien. Juist omdat er nooit strijd is bij het naar bed gaan, is het geen issue. Meestal liggen ze er al voor achten in. Doodmoe van al het spelen.”
Dit verhaal heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
