Beeld: Getty
Een bijzondere column dit weekend in de Gelderlander. Journaliste Annemarie Haverkamp schrijft over haar zoon Job (12), die werd geboren met een chromosoomafwijking. Met haar verhaal raakt ze een gevoelige snaar.
“Job kent de woorden kut-Marokkaan, kankerlul en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet”, schrijft Annemarie in haar column.
“Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen”, vervolgt ze. “Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand.”
Annemarie eindigt haar column met de woorden: “Job wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media. En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.”
De positieve reacties op haar column stromen binnen. Annemarie is overdonderd door alle reacties, laat ze op Twitter weten. Ze is ontzettend blij dat haar verhaal zoveel beroering oproept, vertelt ze aan de Gelderlander: “Voor Job is iedereen mooi, goed en een vriend, totdat het tegendeel bewezen is. Het hokjesdenken is tegenwoordig steeds meer de standaard. Voor Job is iedereen gelijk. Kon dat maar bij meer mensen zo zijn.”
Kut-Marokkaan, kankerlul en aandachtshoer zijn woorden die Job niet kent. Mijn column vandaag in @dgnijmegen pic.twitter.com/7dwDrxidHx
— Annemarie Haverkamp (@havermarie) 3 juni 2016
Aangekomen in Rwanda. Overdonderd door reacties op column over Job. Dank! Alle lieve woorden geef ik door aan mijn zoon, die ze verdient.
— Annemarie Haverkamp (@havermarie) 4 juni 2016
Meer columns van Annemarie zijn te lezen op haar site, en op de website van de Gelderlander.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
