Hartverscheurend: afgelopen dinsdag ging het mis toen de 2-jarige Lane Graves aan het water stond te spelen bij Disney World. Hij werd door een alligator het water in getrokken en zijn lichaam werd pas uren later gevonden. De ouders van de peuter kregen allerlei verwijten naar hun hoofd geslingerd omdat er een bordje met ‘niet zwemmen’ stond. Niet eerlijk, vind Jennifer Venditti. Jennifer stond een uur voor het drama op exact dezelfde plek met haar zoontje en deelt haar foto’s nu met de rest van de wereld.
Lees verder onder de advertentie
Dat doet ze om de ouders van Lane te steunen. “Ik heb deze foto’s tussen 8 uur en half 9 genomen, precies op de plek waar om 9 uur het ongeluk gebeurde”, schrijft de moeder bij de foto’s.
Nooit gedacht
“Ik heb de kritiek gelezen en ik kan je verzekeren dat ik ook niet aan alligators dacht toen Channing in het water stond”, vertelt de moeder aan Daily Mail. “Het is een klein strand, omgeven door zwembaden, waterattracties en een restaurant. Ik dacht niet dat een alligator in zo’n kleine en drukke plaats zou toeslaan.” Jennifer sluit haar bericht af met de hashtag #judgelesspraymore.
Lees verder onder de advertentie
Onderzoek
Disney World heeft laten weten om de borden in de omgeving te herbekijken en indien nodig aan te passen.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.