Alle huisdieren die ze willen, geen hand geven en zelf bepalen waar ze wonen: voor deze ouders mag het allemaal een tikkeltje minder streng. Regels zijn namelijk zó overrated.
Rens (42):
“Sinds de scheiding, twee jaar geleden, bepalen mijn dochters (12 en 10) zelf bij wie ze wonen. De mediator adviseerde een omgangsregeling te maken, maar de meiden willen het zo. Soms zie ik ze weken niet en zijn ze liever bij hun moeder, soms is het andersom.
“Deze keuze is wel de minste die mijn ex en ik ze kunnen geven”
Meestal loopt het redelijk gelijk op; zijn ze een dag of vier bij mij en daarna een paar straten verderop. Het komt ook voor dat mijn ene kind wel wil komen en het andere liever nog even bij haar moeder blijft. Het mag allemaal. Ze zijn oud genoeg om alleen thuis te blijven, dus onze agenda’s hoeven we er niet op aan te passen. En huiswerk maken ze uit zichzelf. Het was niet hun keuze dat ze twee huizen kregen, deze keuze is wel de minste die mijn ex en ik ze kunnen geven.”
Lees ook – ‘Opvoeden? Mij niet gezien, ik ben allergisch voor regels’ >
“Wil mijn dochter (10) een konijn? Krijgt ze een konijn. Heeft zoon (8) er liever een kip bij? Ook goed. Mijn kinderen mogen alle huisdieren die ze willen. We wonen op een boerderij, we hebben de ruimte. Dat gaat op school behoorlijk rond, die ‘ongetemde beestenboel’ bij ons. Het zou maar vies en onverantwoord zijn. Ik zie niet in waarom; na twee honden, vijf katten, een wei met kippen, een geit en drie konijnen is het voor mijn kinderen vanzelf genoeg. Behalve de tamme rat dan, die sinds kort op de kamer van mijn zoon woont. En het is nog educatief ook.”
“Mijn kinderen (8 en 6) hoeven geen hand te geven ter dank of begroeting. En ja, dat gold ook al vóór de coronacrisis. Of je een ander mens aanraakt vind ik een persoonlijke keuze.
“Hun lijf, hun keuze”
Natuurlijk heb ik ze aanvankelijk geleerd dat het beleefd is om een hand te geven. Maar toen mijn oudste op zijn vierde begon te weigeren, heb ik dat gerespecteerd. Hun lijf, hun keuze. Als ze oud genoeg zijn komen ze wellicht tot inkeer – als die sociale code dan tenminste niet verdwenen is.” Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
