‘Ik haat het om met mijn zoontje (2) de supermarkt te bezoeken’
Ik haat het om met mijn zoontje (2) de supermarkt te bezoeken. Hij wil alle snoepjes die hij ziet. Als ik nee zeg gaat hij krijsen. Ik ben er klaar mee, maar kan moeilijk de hulp van oma inroepen elke keer dat ik een krop sla nodig heb.
ELS & DO: Do’s vriendin Yvonne had ook zo’n zoon, Stijn, nu 22. Twintig jaar geleden stond ze in de Albert Heijn naast het schap met chocola. Stijn wilde een reep. Yvonne gaf niet toe. Stijn wierp zich op de grond als een hondje met de beentjes en pootjes omhoog, het snot droop uit zijn neus. Yvonne verdrong haar neiging hem aan zijn armpje de winkel uit te sleuren en liep naar de groenten om af te koelen.
Erbij staan
Toen ze terugkwam, stonden er mensen rondom Stijn die om zich heen keken waar de ouders van dit krijsende varkentje waren. Yvonne deed iets opmerkelijks: ze ging erbij staan en keek ook belangstellend in het rond. Alsof ze niets met Stijn te maken had. Na een minuutje ging ze verder met boodschappen doen. Nadat ze had afgerekend bij de kassa liep ze terug naar de plaats des onheils. Stijn was dolblij haar te zien, stopte met huilen en liep zoet met haar mee naar buiten. Nagekeken door vele verblufte Albert Heijn-klanten.
Lees ook
Driftbui in de supermarkt: herkenbare foto van vader wordt massaal geliket >
Van iets niet mogen naar iets wel mogen
Als alle ouders dit gaan doen wordt het een dolle boel in de Nederlandse supermarkten. Maar van Yvonnes creativiteit kunt u leren. Misschien kunt u voor een supermarktbezoek samen met uw peuter een boodschappenlijstje opstellen waarbij hij een cadeautje op de lijst mag zetten. Dat krijgt hij als hij lief is en u helpt. Als hij iets ouder is kan hij opdrachten uitvoeren. Zo van: ‘Haal jij de melk even?’ Dan wordt supermarktbezoek van ‘iets niet mogen’ naar ‘iets wel mogen’
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 08-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
