Schrijfster Joanna McClanahan ziet regelmatig verbaasde blikken als zij haar kleuter optilt en een stuk draagt. In een rake post legt zij uit waarom ze dit graag doet.
Lees verder onder de advertentie
Oké, haar zoontje is net zo groot als een 6-jarige en weegt al aardig wat, maar toch kan Scary Mommy-schrijfster Joanna hem niet weerstaan als-ie vraagt of ze hem wil optillen. ‘Dan krijgen we een rare blik, en soms commentaar: ‘Hij is groot genoeg om zelf te lopen’, of: ‘Denk je niet dat je hem nu verwent?’ Dus waarom doe ik dit? Waarom laat ik hem niet zelf lopen?’
Lees verder onder de advertentie
Vaarwel knuffeldagen
‘Omdat ik het fijn vind’, geeft Joanna eerlijk toe. ‘Voor mij is het dragen geen last, maar een geschenk. Zijn zoete geur en zijn hoofd op mijn schouder. Ik knuffel hem, adem diep in en voel me compleet ontspannen met hem in mijn armen.’ Maar er is nog een onderliggende, nostalgische reden, zegt ze: ‘Het zal niet heel lang meer duren, mijn knuffeldagen zijn geteld. Ik ben dankbaar dat hij nog de leeftijd heeft waarop hij vastgehouden wil worden. Want in een oogwenk zal hij besluiten dat-ie daar te groot voor is.’ Haar zoon is namelijk haar laatste baby, legt ze uit: ‘Dit is mijn laatste kans om een klein kind te dragen. ‘
En dan zijn er de praktische redenen. Haar zoon dragen ziet Joanna als een soort work-out: ‘Kinderen opvoeden is mijn cardio en mijn peuter tillen staat gelijk aan powerlifting.’ Maar bovenal: het maakt deze moeder geen bal uit wat anderen ervan vinden: ‘Nee, ik vind niet dat ik hem verwen. Over een paar jaar wil hij niet eens met mij gezien worden, laat staan opgetild worden en bedolven worden met kusjes. Het maakt me niet uit als mensen ons veroordelen. Ik draag hem zolang ik kan en ik koester elk moment hiervan.’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.