Dit moet je weten over montessorionderwijs

Montessorionderwijs is een vorm van algemeen bijzonder onderwijs, dat niet werkt vanuit een godsdienstige overtuiging, maar vanuit een opvoedkundige overtuiging. Het brein achter deze onderwijsvorm is Maria Montessori, die het begin twintigste eeuw ontwikkelde. Volgens haar hebben kinderen enorm veel behoefte om dingen zelf te ontdekken en te leren. Aan leerkrachten en ouders de taak om dat aan te voelen en het kind op het juiste moment de handvaten te geven. Wat hierbij centraal staat, is het leren op eigen tempo.

Montessorionderwijs

Op een montessorischool worden kinderen uitgedaagd om zelfstandig aan de slag te gaan. Ze hebben weinig klassikale lessen, maar werken wel in kleine groepjes. Kinderen bepalen zelf waar ze aan werken en hoe lang, zolang ze hun taken aan het eind van de dag of week maar af hebben. Om het overzicht te bewaren, maken ze gebruik van een speciale planner. Wanneer een kind behoefte heeft om bepaalde kennis of een vaardigheid te leren, is volgens het montessorionderwijs sprake van een ‘gevoelige periode’. Een juf of meester moet deze leergierigheid opmerken en het kind vervolgens ruimte en materiaal geven om hiermee aan de slag te gaan. Over het materiaal gesproken: dat is speciaal ontwikkeld voor kinderen in verschillende fases. Een paar kenmerken: fouten worden duidelijk aangegeven, zodat het kind meteen weet wat-ie moet verbeteren, er staat altijd één vaardigheid per keer centraal en voor het lesmateriaal worden alleen natuurlijke materialen gebruikt.

Lees ook: Van ‘openbaar’ tot ‘confessioneel bijzonder’: 5 soorten basisscholen op een rij

Meerdere leeftijden bij elkaar

In het montessorionderwijs is het normaal dat kinderen van verschillende leeftijden bij elkaar in de klas zitten. Vaak delen groep 1 en 2 een klaslokaal, net als groep 3, 4, 5 en groep 6, 7 en 8. Zo’n heterogene klas is volgens Montessori belangrijk, omdat kinderen dan leren om de jongste, de middelste en de oudste te zijn. En door oudere kinderen te helpen, ontdekken ze welke ontwikkeling zij zelf hebben doorgemaakt. Nog een voordeel van heterogene klassen: een leerkracht staat langer voor dezelfde klas, waardoor-ie kinderen beter kent én dus beter kan begeleiden. In de meeste gevallen werken montessorischolen niet met cijferrapporten, maar dit kan per school verschillen. Kinderen kunnen trouwens ook niet blijven zitten. Als een kind zich wat langzamer ontwikkelt, hoeft het lesmateriaal niet opnieuw gemaakt te worden, maar blijft het wat langer op z’n eigen niveau.

Andere gewoontes

Omdat kinderen volgens Montessori niet in schoolbanken horen, zitten ze aan losse tafeltjes of voor sommige opdrachten op een kleedje op de grond. Verder vind je in en rondom een montessorischool meestal een bibliotheek, kasten met spullen binnen handbereik (zodat ze materiaal zelf kunnen pakken en terugleggen), een schoolplein en een tuintje, waar kinderen van alles ontdekken en leren. Ook moet je niet vreemd opkijken als je kind thuis vertelt over een plantje. In het montessorionderwijs is het gebruikelijk dat een kind voor z’n eigen plantje zorgt, om zorg voor de omgeving te ontwikkelen. En het staat natuurlijk ook gezellig in het klaslokaal.

Er zijn meer dan 160 montessoribasisscholen in Nederland. Je kind kan er daarna voor kiezen om door te stromen naar een montessorischool voor het voortgezet onderwijs.

Bron: Wij-leren, Onderwijsconsument, Montessori.nl, Ouders van Nu

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.