Dat je als moeder met een schuldgevoel door het leven gaat is niks nieuws aan de horizon. Het is een soort onontkoombaar virus, aangewakkerd door perfecte Insta foto’s of Pinterest activiteiten. Moderne moeders voelen zich maar wat vaak onder druk gezet om naast werk en huishoudelijke taken ook nog energie te vinden om een hele show op te voeren om de kids te vermaken als ze zich maar een seconde vervelen: doodvermoeiend! Hoe je daarmee om gaat? Probeer ‘sittervising’ eens.
Sittervising
De term is een verbastering van de Engelse woorden ‘sitting’ en ‘supervising’. En dat is precies wat het is: toezicht houden op kinderen vanuit een zittende positie, zoals een loungestoel, parkbankje of een andere comfortabele plek. Opvoeddeskundige Susie Allison is de bedenker van de term en wil ouders laten inzien dat ze kinderen zelfstandig en veilig kunnen laten spelen, terwijl ze genieten van een beetje rust voor zichzelf. Win-win, dus!
“Je kunt prima een stapje terug doen en toch toezicht houden”, aldus Allison. “Het is niet alleen voor jezelf heel relaxed, je vergroot ook het zelfvertrouwen en autonomie van je kinderen.” En hoewel sittervising misschien doodsimpel klinkt: zo gemakkelijk is het voor ouders in deze tijd niet. In de jaren zijn we een beetje vergeten onze kinderen alleen te laten spelen. We beoordelen ‘goed ouderschap’ op de hoeveelheid tijd die we met onze kinderen spelen, maar daarmee gaat er tijd verloren waarin kinderen zelf kunnen ontdekken. Sittervising geeft kinderen dus weer het heft in eigen handen.
Lees verder onder de advertentie
Hoe te beginnen?
Dat is vrij gemakkelijk: geef jezelf toestemming om er lekker bij te gaan zitten! Je kunt al starten als je kindje nog een baby is. Kijk toe hoe ze de spiegel onderzoeken, de textuur van een speeltje ontdekken of lekker knuffelen met iemand anders. In de peutertijd of daarna kun je hiermee doorgaan. Susie Allison heeft wat tips:
Lees verder onder de advertentie
Veiligheid voorop: denk ook aan het ‘supervise’ stukje. Zorg dus wel voor een veilige speelomgeving en hou je kind in de gaten.
Routine: plan een speciale speeltijd en hou die dagelijks consequent aan.
Begin klein: zelfstandig spelen vereist oefening, begin eens met 5 minuten en bouw de boel langzaam op.
Timer: gebruik een timer, zodat je kind weet hoe lang hij of zij de tijd heeft. Zo kunnen ze zelf inschatten hoe lang ze nog kunnen of moeten spelen.
Onderbreek ze niet: laat je kinderen ook echt alleen spelen. Hoe verleidelijk het ook is om je te gaan bemoeien met die prachtige toren die op instorten staat. Laat ze maar even!
Blijf zitten: je kind vraagt je misschien wel tien keer of je alsjeblieft mee wil doen, ook hier: laat ze maar even!
Weg met je schuldgevoel! Je geeft je kinderen genoeg aandacht en liefde, ze worden er echt niet slechter van als ze even alleen moeten spelen. Sterker nog: er zijn dus veel voordelen aan alleen spelen.
Online hit
Op TikTok is sittervising een regelrechte hit en ook op Instagram zie je #sittervising steeds meer voorbij komen. Ouders delen momentjes waarop ze even de tijd voor zichzelf nemen en hun kids lekker spelen.
Ga jij het proberen?
Bron: ScaryMommy.comWil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.