Vroeger kon je een slecht rapport gewoon nog in de gracht gooien, maar tegenwoordig kan je als ouders de prestaties van je kind(eren) op de voet volgen via internet. En dat heeft zo zijn nadelen, vindt moeder en journalist Kaat Schaubroeck.
Lees verder onder de advertentie
‘Onze kinderen moeten voor de school blijkbaar zo transparant als een diepvrieszakje zijn’, schrijft ze in De Standaard.
Extra stress
Daarbij vindt Schaubroeck dat zo’n systeem extra stress meebrengt voor scholieren en leerkrachten. Het stopt namelijk nooit: leerkrachten krijgen laat op de avond nog mails van ouders die willen weten waarom hun kind zo’n laag cijfer heeft gehaald en leerlingen krijgen ’s avonds nog de vraag of ze een bepaald boek de volgende dag willen meenemen. ‘En heb je het niet gezien? Pech.’
Direct op de hoogte wordt gesteld van toetsen, opdrachten en cijfers van je kind: Schaubroeck vindt het niet nodigt: ‘Wat met al die directe communicatie vooral wordt aangetast, is de kans op een goed gesprek, op het juiste moment, omdat het systeem voorbijgaat aan de complexe band tussen ouders en kinderen, aan al dat willen en nog niet kunnen vertellen, om wat voor reden ook: soms is het thuis bijvoorbeeld echt niet het goede moment voor nog meer slecht nieuws. Er komt een dag waarop wij onze kinderen tot hun vijftigste onder onze oksel zullen houden.’
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.