Vroeger kon je een slecht rapport gewoon nog in de gracht gooien, maar tegenwoordig kan je als ouders de prestaties van je kind(eren) op de voet volgen via internet. En dat heeft zo zijn nadelen, vindt moeder en journalist Kaat Schaubroeck.
‘Onze kinderen moeten voor de school blijkbaar zo transparant als een diepvrieszakje zijn’, schrijft ze in De Standaard.
Daarbij vindt Schaubroeck dat zo’n systeem extra stress meebrengt voor scholieren en leerkrachten. Het stopt namelijk nooit: leerkrachten krijgen laat op de avond nog mails van ouders die willen weten waarom hun kind zo’n laag cijfer heeft gehaald en leerlingen krijgen ’s avonds nog de vraag of ze een bepaald boek de volgende dag willen meenemen. ‘En heb je het niet gezien? Pech.’
Lees ook
‘Dit is waarom ik mijn kinderen niet beloon voor goede cijfers’ >
Direct op de hoogte wordt gesteld van toetsen, opdrachten en cijfers van je kind: Schaubroeck vindt het niet nodigt: ‘Wat met al die directe communicatie vooral wordt aangetast, is de kans op een goed gesprek, op het juiste moment, omdat het systeem voorbijgaat aan de complexe band tussen ouders en kinderen, aan al dat willen en nog niet kunnen vertellen, om wat voor reden ook: soms is het thuis bijvoorbeeld echt niet het goede moment voor nog meer slecht nieuws. Er komt een dag waarop wij onze kinderen tot hun vijftigste onder onze oksel zullen houden.’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
