Dit weekend wordt dochter Nora één jaar. En dus dacht Kek Mama’s Mariëtte aan allemaal dingen die een jaar geleden Heel Belangrijk waren, maar die ze zich nu nauwelijks nog kan voorstellen.
Lees verder onder de advertentie
1. Dat ik het heel normaal vond om minstens zestien keer per dag – lees: etmaal, lees: vooral ’s nachts – borstvoeding te geven en we er ook al snel aan wenden dat ik dan eerst even niet kon praten omdat het zo vies veel pijn deed.
2. Dat ik ruimschoots luiers maat 1 had ingeslagen en dat we toen in galop naar de winkel moesten voor de mij tot dan toe onbekende maat 0.
3. Dat ik – nadat Nora’s temperatuur vlak na haar geboorte een beetje te laag was en we het, aldus de verloskundige, ‘even een beetje in de gaten moesten houden’ – nog zeker een week uit overbezorgdheid verkleefd was met de thermometer en minstens vier keer per dag checkte of ze de 37 nog wel aantikte. En dat ik allemaal temperatuurstaatjes bijhield in het kraamboek, die er achteraf bezien wel een beetje uitzien alsof ik volslagen krankzinnig was geworden.
Lees verder onder de advertentie
4. Dat ik filmpjes maakte van hoe Nora lag te slapen.
5. Dat ik heel wat tranen vergoot omdat ik me gewoon opnieuw schuldig voelde over alleen al het feit dat ik deze kleine, onschuldige minibaby op de wereld had gezet en ze vast ook wel een keer verdrietig of teleurgesteld zou zijn in haar leven en ik haar daar niet tegen kon beschermen. En dat ik echt had gedacht dat dat soort hormonale praktijken alleen thuishoorden bij een eerste kind.
Lees verder onder de advertentie
6. Dat ik ook heel wat tranen vergroot omdat ik me schuldig voelde naar mijn oudste zoon die niet om deze hele nieuwe situatie had gevraagd, maar wel duidelijk liet merken dat het van hem niet zo had gehoeven.
7. Dat ik nog geloofde dat ik deze keer het babyfotoboek per maand zou gaan bijhouden.
8. Dat ze zwom in de bak van de kinderwagen die nu al zeker een halfjaar opgeborgen ligt omdat we haar er niet meer in gepropt kregen.
9. Dat ze ook zwom in de kleertjes die ik onlangs tegenkwam en die nu idioot klein lijken.
10. Dat ik ’s avonds uren op de bank zat met m’n baby tegen me aan en niks anders wilde dan het zachte gesnuf van een babyneusje in mijn nek (had ik al gezegd dat ik een tikje hormonaal was?).
11. Dat ik heel vaak tegen mezelf zei dat ze echt wel zou doorslapen als ze één was… Tja… niet dus.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Een Belgische stewardess heeft tijdens een lunch in Nairobi het leven van een baby gered. Dat meldt HLN. Dankzij haar snelle handelen en EHBO-kennis kon het kindje weer ademen.