Fotografie: Paulien van Beusekom
Baby’s uiten hun emoties vooral op één manier: door te huilen. Het is de perfecte manier om de aandacht van de ouders in kwestie te trekken als ze iets nodig hebben.
Wat mij betreft had dat best anders gemogen. Iets minder… dramatisch. Als mijn baby gewoon even ‘joe joe’ had geroepen, dan was ik ook best op komen draven, maar goed, dat huilen werkte ook.
Op een gegeven moment gaan baby’s ook lachen. Als ouder doe je daar alles voor, voor zo’n lachje. Bij mijn kind bleek al op zeer jonge leeftijd dat ze mijn leedvermaak heeft geërfd. Dat zorgde ervoor dat wij onszelf continu aan het pijnigen waren in de hoop op geschater. Stortten we onszelf met een bloedvaart van de bank af? Hoe harder de klap, hoe harder onze baby lachte.
Dreumesen krijgen er een nieuwe emotie bij: boosheid. Daar kunnen ze vaak bijzonder slecht mee omgaan. Ze zijn geregeld buitensporig boos om niks. Rosie ook. Zo was ze deze week boos toen ze een eierkoek doormidden scheurde en ik die niet op commando kon repareren. Ze werd ook boos toen ze de draaiende vaatwasser niet open mocht trekken en toen ze niet met haar loopfiets de trap af mocht rijden.
Ze was boos toen de kat niet naar haar luisterde en toen ze onder de douche moest. Vervolgens was ze boos dat ze de kitrand van de douche niet los mocht trekken en ook toen ze weer uit de douche moest. Toen ze met haar volle gewicht op haar grote knuffelgiraffe ging zitten, was ze boos dat die niet rechtop bleef staan. De zwaartekracht… mijn kind was eigenlijk gewoon boos op de zwaartekracht.
Hoe vrolijk je de boel dan weer op, vraag je je misschien af? Na zo’n woede-uitbarsting om niks? In dat laatste geval ben ik zelf ook maar op die knuffelgiraffe gaan zitten. Daar vloog ik zelf natuurlijk ook direct vanaf, en wat bleek? Leedvermaak werkt nog altijd.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).