Fotografie: Paulien van Beusekom
Baby’s uiten hun emoties vooral op één manier: door te huilen. Het is de perfecte manier om de aandacht van de ouders in kwestie te trekken als ze iets nodig hebben.
Wat mij betreft had dat best anders gemogen. Iets minder… dramatisch. Als mijn baby gewoon even ‘joe joe’ had geroepen, dan was ik ook best op komen draven, maar goed, dat huilen werkte ook.
Op een gegeven moment gaan baby’s ook lachen. Als ouder doe je daar alles voor, voor zo’n lachje. Bij mijn kind bleek al op zeer jonge leeftijd dat ze mijn leedvermaak heeft geërfd. Dat zorgde ervoor dat wij onszelf continu aan het pijnigen waren in de hoop op geschater. Stortten we onszelf met een bloedvaart van de bank af? Hoe harder de klap, hoe harder onze baby lachte.
Dreumesen krijgen er een nieuwe emotie bij: boosheid. Daar kunnen ze vaak bijzonder slecht mee omgaan. Ze zijn geregeld buitensporig boos om niks. Rosie ook. Zo was ze deze week boos toen ze een eierkoek doormidden scheurde en ik die niet op commando kon repareren. Ze werd ook boos toen ze de draaiende vaatwasser niet open mocht trekken en toen ze niet met haar loopfiets de trap af mocht rijden.
Ze was boos toen de kat niet naar haar luisterde en toen ze onder de douche moest. Vervolgens was ze boos dat ze de kitrand van de douche niet los mocht trekken en ook toen ze weer uit de douche moest. Toen ze met haar volle gewicht op haar grote knuffelgiraffe ging zitten, was ze boos dat die niet rechtop bleef staan. De zwaartekracht… mijn kind was eigenlijk gewoon boos op de zwaartekracht.
Hoe vrolijk je de boel dan weer op, vraag je je misschien af? Na zo’n woede-uitbarsting om niks? In dat laatste geval ben ik zelf ook maar op die knuffelgiraffe gaan zitten. Daar vloog ik zelf natuurlijk ook direct vanaf, en wat bleek? Leedvermaak werkt nog altijd.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.