Suzanne: ‘Ik ben jaloers op hoe zij door het leven gaat’

“Mom in balance…. Ik snapt het niet, gewoon echt niet! Nee, ik heb het hier niet over de succesvolle moeder sportclub. Ik heb het oprecht over moeders die helemaal ‘in balans’ zijn. Ik probeer te begrijpen hoe zij dit doen, en wat dat dan inhoudt, ‘je in balans voelen’. Oprechte interesse die vast en zeker is gevormd door mijn eigen leven.

Koorddansen

Want tja, de balans is ver te zoeken. Je hoeft geeneens te gaan zoeken want die balans… is er echt niet! Ik voel echt zero procent balans. Het leven voelt soms meer als koorddansen, achterstevoren en met een blinddoek om. Bij de opvoeding van mijn kroost houd ik mijn rug recht en probeer ik zo sterk mogelijk te staan. Mijn blik op het einde van het touw, gefocust en zorgen dat je daar komt zonder er onderweg van af te kukelen. Om vervolgens, als je dan dat eindpunt hebt bereikt, om te keren en het hele riedeltje weer van vooraf aan te doen. En wanneer je dan eindelijk het gevoel hebt stabiel te staan op je koord, doorhebben dat je op een ander gebied achter de feiten aanloopt.

Want eigenlijk zou je op verschillende koordjes des leven even hard willen lopen: moeder, vrouw van, collega, vriendin en bovenal jezelf zijn. Dat moet allemaal kunnen toch?

Stom

Ik denk dat ik twee van die koordjes redelijk onder controle heb. Of in ieder geval: die twee geven mij kracht en zorgen ervoor dat ik daarin het gevoel heb sterk en evenwichtig te staan. Ik heb een onvoorwaardelijke vriendschap waarbij ik 200 procent zeker weet dat ik op haar rug mee kan liften zodat wij samen een koord over zouden kunnen. En werktechnisch voel ik ook kracht. Op mijn andere koorden wiebel, struikel en val ik. En dat knaagt! Want ik wil liever een acrobatisch fit slangenmens zijn dat op vijf koorden tegelijk loopt. 

Die mom in balance vind ik dus stom! Nee, niet zij als persoon, maar wat ‘zij’ met mij doet. Ik ben jaloers op hoe zij door het leven gaat. En de loedermoeder in mij wil eigenlijk dat ze ook even lekker naar beneden keilt.

Lees ook – Suzanne: ‘Is het niet zo dat er een (kleine) loeder in iedere moeder schuilt?’

“Wat zou het een heerlijk zijn om niet het gevoel te hebben dat je non-stop in de diepte kan vallen”

Leukere wederhelft

Hebben haar kids dan geen ruzie? Zijn de wasmanden daar allemaal leeg? Zitten er geen stofnesten in de hoeken van de kamer? Zou ze zich afvragen of ze de bedden nou vorige week of twee weken geleden heeft verschoond? En even serieus.. Hoe laat sta je in vredesnaam op om er zo geweldig bij te lopen op het schoolplein? Wanneer wordt er gesport en is er tijd voor de kapper?

Er is overigens één ding wat ik wel snap: als je al het bovenstaande op orde hebt, ben je vast en zeker een leukere vrouw voor je wederhelft.

Ik wil dit ook!

Noem mij ambitieus en onrealistisch, maar wat zou het een heerlijk zijn om niet het gevoel te hebben dat je non-stop in de diepte kan vallen. Maar dat je ronddraaiend op één been balanceert op al je koorden en dan nog net niet een dikke vinger opsteekt naar de diepte. 

Heus, ik heb genoeg reflecterend vermogen om de goede dingen te zien, en dus neem ik maar genoegen met de ministapjes op sommige koordjes. Maar elk jaar als ik het kerstcircus van Monte Carlo voorbij zie komen droom ik even weg en zie ik mijzelf gehuld in een tutu over de koorden van het leven dansen. 

Suus de verzorgde, geduldige, vrouw/moeder/vriendin vol energie die spottend vanuit een spagaat een driedubbele salto op het koord maakt. Waarbij de andere loedermoeders zuchtend zeggen: ‘Hoe doet ze het toch? Wat een evenwicht, wat een balans, zoveel kracht die vrouw!’ Misschien moet ik toch maar eens informeren naar dat succesvolle sportclubje.”

In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.