Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Wat een hartverscheurende week hebben we achter de rug. Ik zeg wel ‘we’, maar ik bedoel natuurlijk de families in Turkije en Syrië.
Zo verschrikkelijk veel verdriet, zoveel leed en zo onrechtvaardig. En dan dat ene beeld. Dat beeld dat ieders hart verscheurde en waarvan de onbeschrijfelijke pijn je als toeschouwer al teveel wordt. Een pijn die verder reikt dan ons menselijk vermogen eigenlijk aan kan. Ik heb het over de foto van een vader die de hand van zijn overleden dochter vasthoudt. Je ziet enkel de hand van het 15-jarige meisje. Haar lichaam ligt, op wat ik zelf heb ingevuld, haar eigen matras. In haar slaap overvallen door een loodzwaar blok beton dat het leven bruut uit haar jonge lichaam heeft geslagen. Je ziet dat zijn ziel zijn lichaam heeft verlaten via zijn ogen. Ze zijn wel open, maar kijken naar niets. Zij begraven onder het puin, hij onder zijn gevoel. Omdat het verlies van een kind boven al het andere verdriet uitstijgt. Te veel omvattend om te voelen. En ik kon alleen maar denken: wanneer laat je dan de hand van je overleden kind los? Dat is emotioneel toch onmogelijk?
Een ander onbeschrijfelijk leed kwam tot ons middels het beeld van een pasgeboren baby, dat nog met de navelstreng aan de overleden moeder vastzat. De baby maakt het na wat blauwe plekken na goed en draagt de naam ‘wonderbaby’.
En dit zijn pas twee verhalen van twee families. Er zijn inmiddels 7900 doden geteld en de zoektocht wordt bemoeilijkt door ijzige temperaturen en het genadeloze winterweer. Mijn hart breekt voor alle ouders en kinderen die elkaar los hebben moeten laten door dit verschrikkelijke drama.
Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Nog één mep en ik vertrek, dacht Yvonne (39) steeds. Toen vier jaar later – vele klappen en vernederingen verder – haar man Ivar ook een tik gaf aan dochter Milou (nu 5), had ze eindelijk de moed hem te verlaten.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.