Patricia: ‘Als zij lekker met de Eiffeltoren wil trouwen, pourquoi pas?’
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Weet je hoeveel genders er zijn, mam?’ Toevallig heeft mijn dochter een moeder die nogal woke is, dus ik antwoord heel zelfverzekerd dat het er 73 zijn. De rest van mijn familie en het bezoek kijken me schaapachtig aan en beginnen wat te lachen. De dochter die de vraag stelde corrigeert me en zegt dat het er 72 zijn en niet 73. ‘Ik zat toch aardig in de buurt,’ mompel ik. En dan komt het commentaar: Belachelijk! Hoezo moeten er zoveel genders zijn? Verwarrend! Ingewikkeld! Niet nodig! Overbodig! Disruptief! Ongezond! Achterlijk!’ en ga zo maar door, werkelijk waar alle vormen van kritiek komen voorbij. Met als klap op de vuurpijl de tekst: “Je wordt als jongetje of als meisje geboren, punt.’
Lees ook – Patricia: ‘Hoe kunnen we onze kinderen een ruggengraat meegeven als we die zelf niet (meer) hebben?’ >
Oordelen
Ik twijfel even, maar besluit toch om te vertellen dat gender iets anders is dan biologische sekse. Want het is inderdaad waarheid als een koe dat er ‘maar’ twee soorten sekse zijn. Alhoewel, dat is ook niet helemaal waar, want er is een uitzondering, namelijk een hermafrodiet of een intersekse persoon. Deze mensen worden geboren met een mix van mannelijke en vrouwelijke kenmerken zoals geslachtsorganen. Goed, terug naar de 73, pardon 72 gendervarianten.
Aan tafel wordt er nog steeds hard geoordeeld over al deze gendermogelijkheden. Waarop ik op mijn beurt probeer in te brengen dat het vooral voor mensen afwijkend van de norm lastig is. En waarom zou je als cisgender persoon, mensen bij wie hun genderidentiteit overeenkomst met het geslacht bij de geboorte, het nog lastiger maken om andere genders zo te veroordelen?
Eiffeltoren
Ik zie mijn huisgenoten en visite nadenken. Tot iemand het verhaal van een Franse vrouw op tafel gooit. Deze vrouw is recentelijk met de Eiffeltoren getrouwd. Ze is gevallen op zijn stalen biceps… Het lukt me niet een lach te onderdrukken en ik zie aan mijn gezelschap dat ze blij zijn dat ik aan boord ben van hun twee-gender-bootje. Maar ik besluit toch om te zeggen dat ik haar niet probeer te veroordelen, hoe moeilijk ik dat ook vind. Als zij lekker met de Eiffeltoren wil trouwen, pourquoi pas? Waarop mijn jongste dochter zegt: “Nou, dan trouw ik later met de hond!” We moeten allemaal lachen en de hardheid is uit het gesprek.
Maar de kern van het gesprek blijft wel in de lucht hangen. Ik denk dat we allemaal begrijpen dat liefde en acceptatie de essentie zijn van een zachtere samenleving. En dat kunnen we in deze roerige tijden best
gebruiken…
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
