Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Ik wil je even waarschuwen voordat je verder leest, want als je net zo’n hypochonder bent als ik dan kán deze column voor wat side-effects zorgen.
Hoe het begon…
Mijn lieve oudste dochter staat op het punt de speeltuin te verlaten en puber te worden. Dat gaat gepaard met veel zuchten, oogrollen, stampen en boos weglopen. Ze wordt mijns inziens dus een gewone, gezonde jonge tiener. Ze drinkt gelukkig (nog!) niet, maar spreekt wel de waarheid. Zo ook over een van mijn onzekerheden: mijn gok. meine nase. Ja, je leest het goed.
Lees verder onder de advertentie
Dat gaat dan zo:
“Mam, ik hoop zo niet dat ik jouw neus krijg.”
“Waarom niet?”
“Hij is te lang”
Mijn jongste wil nog wel eens onbewust wat olie op het vuur gooien en vult het gesprek aan met de vraag: “Mama, heb jij vroeger vaak gelogen?”
Leuk hoor, kinderen…
Plastische chirurgie
Ik heb wel eens een nose job overwogen, maar na mijn mislukte borstimplantaten ben ik toch wat sceptischer geworden tegenover plastische chirurgie. Ik heb al de nodige zelfhulpboeken gelezen en vind ook steeds vaker mijn inner-beauty, tóch was een potentiële neuscorrectie nog niet helemaal naar de achtergrond verdwenen. Tot afgelopen weekend, toen ik een horrorverhaal hoorde over de mogelijke bijwerkingen van zo’n operatie.
Lees verder onder de advertentie
Het kan namelijk zijn dat je met je Hollywood-neusje wakker wordt en het gevoel hebt dat je geen adem kan halen. EN DAT GAAT NOOIT MEER WEG. Het heet het empty nose syndroom. Ik heb wat onderzoek gedaan, want het klonk bijna als een broodje aap, maar het is dus freaking hartstikke echt.
Als je ENS hebt, zoals dat heet, dan heb je constant het gevoel dat je stikt. Je herenen krijgen een verkeerd seintje doordat je neusschelpen te veel zijn aangetast (lees: weggehaald).
Een vriend van mij kent dus iemand die dat heeft. Zij belde hem hijgend en doodsbang op dat haar dit overkomen was na haar neuscorrectie. Hij vertelde dat het heel bizar, maar vooral heel erg triest is.
Inmiddels is het een halfjaar geleden en is haar leven compleet veranderd: ze is onder psychische behandeling, gestopt met werken, twintig kilo aangekomen en een schim van zichzelf. Sneu, niet?
‘Mij nemen ze niet meer bij de neus’
Kijk, elke operatie brengt risico’s met zich mee en ik ben zeker niet tegen plastische chirurgie, want ik geloof dat je er soms echt gelukkiger van kunt worden. Maar mij nemen ze niet meer bij de neus. It is good as it is.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Maxime Meiland en haar man Leroy hebben twee dochters: Claire en Vivé. Terwijl Claire al een tijd op de basisschool zit, maakt Vivé zich juist op voor haar eigen start na de zomer. Voor Maxime is dat een emotioneel moment.
Gen Z doet z’n eigen ding. Ze zetten huisfeestjes op z’n zachtst, skippen alcohol, houden van crocs én… verzinnen babynamen die nergens op lijken, behalve op sfeer.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.